رابطه رهبري اخلاقي و استرس شغلي با نقش ميانجي ابهام شغلي دركاركنان كارخانه پويش تهويه تهران

هدف پژوهشگر از انجام اين پژوهش، بررسي رابطۀ رهبري اخلاقي و استرس شغلي با نقش ميانجي ابهام شغلي در كاركنان كارخانۀ پويش تهويۀ تهران است. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي است و در زمرۀ پژوهش‏هاي توصيفي همبستگي قرار مي‏گيرد. جامعۀ آماري اين پژوهش شامل 450 نفر از كارگران و كارمندان كارخانۀ پويش تهويه واقع در شهر تهران بود. روش تحقيق به‏ كارگرفته‏ شده در اين پژوهش، توصيفي همبستگي بوده است. حجم نمونۀ اين پژوهش شامل 114 نفر بر اساس فرمول تابچنيك و فيدل (2007) است. اطلاعات مورد نياز به دو روش مطالعات كتابخانه‏اي (به منظور تدوين فرضيات) و روش ميداني (به منظور آزمون فرضيات) گردآوري شد. در اين پژوهش، از پرسش‏نامۀ رهبري اخلاقي، استرس شغلي و ابهام شغلي استفاده شد. در اين مطالعه، به منظور تعيين روايي از روش محتوايي و براي تعيين پايايي از روش آلفاي كرونباخ استفاده شد. آلفاي كرونباخ براي رهبري اخلاقي 0/755، براي استرس شغلي 0/782 و براي ابهام شغلي 0/899 گزارش شد. براي تحليل داده‏ ها نيز از روش ضريب همبستگي و رگرسيون با كمك نرم افزار SPSS استفاده شد. طبق نتايج، بين رهبري اخلاقي و استرس شغلي رابطه وجود دارد. بين رهبري اخلاقي با ابهام شغلي رابطه وجود دارد. بين استرس شغلي با ابهام شغلي رابطه وجود دارد. از آنجا كه تمامي روابط به اثبات رسيدند، مي ‏توان نتيجه گرفت رهبري اخلاقي و استرس شغلي با نقش ميانجي ابهام شغلي در كاركنان كارخانۀ پويش تهويۀ تهران با هم ارتباط دارند؛ از اين رو، فرضيۀ اصلي پژوهش به اثبات مي ‏رسد.