طراحي مدل ساختاري تفسيري فرهنگ سازماني مبتني بر دانايي ‏: ارائه يك رويكرد نوين طراحي براساس سيستم هاي فازي

فرهنگ سازماني مبتني بر دانايي يكي از مؤلفه‌هاي مهم و اصلي دانش رفتاري در سازمان‌ها است. بنابراين، هدف پژوهش حاضر طراحي مدل ساختاري تفسيري فرهنگ سازماني مبتني بر دانايي است. اين پژوهش بر مبناي پارادايم اثبات‌گرايي است و از لحاظ نوع و هدف پژوهش، كاربردي ‏است. از نظر روش جمع‌آوري داده‌ها، توصيفي- تحليلي است. فرآيند ‎ ‎انجام ‎ ‎اين ‏پژوهش ‎ ‎شامل ‎‏ دو ‏‎ ‎مرحلۀ اصلي رويكرد فازي ياگر و ‏‎‎مدل‌سازي ساختاري‎ ‎‏-تفسيري است. جامعة آماري اين پژوهش شامل كارشناسان و خبرگان دانشگاهي است كه هفت نفر نمونه از آن‌ها انتخاب شدند. در اين مقاله، نخست، عناصر بااهميت در فرهنگ سازماني مبتني بر دانايي با رويكرد فازي شناسايي مي‏شوند و سپس با به‌كارگيري روش مدل‌سازي ساختاري تفسيري، نوع روابط توسط خبرگان مشخص مي‌شود. بر اساس تحليل داده‌ها و با توجه به درجۀ عضويت (μ^D)، هفت عنصر تعيين شدند. يافته‌هاي پژوهش دربرگيرندۀ مدل يكپارچۀ ساختاري تفسيري  (ISM) در سه سطح با توجه به روابط يك‌طرفه يا دوطرفه است. در پايين‌ترين سطح، يعني سطح سوم، تقويت ارتباطات و تعاملات، طراحي فرايندهاي مشاركت و تقويت فضاي كار گروهي قرار دارند كه عناصر بانفوذ مدل شناخته شدند و در بالاترين سطح، مسئوليت‌پذيري همگاني قرار مي‌گيرد كه وابسته‌ترين عنصر مدل است؛ زيرا با توجه به نمودار قدرت نفوذ و ميزان وابستگي، هرچه عناصر در سطح بالاتري قرار داشته باشند، قدرت تحريك‌كنندگي آن‌ها كمتر و ميزان وابستگي بيشتر مي‌شود. بينشي كه اين مدل به مديران و تصميم‌گيران مي‌دهد، مي‌تواند به آن‌ها در تقويت فرهنگ سازماني به‌ منظور بهبود دانايي سازماني كمك كند.