تحليل تصوير برند دروني بافت تاريخي شهر اصفهان

بافت‌هاي تاريخي مزيت نسبي شهرهاي كهن هستند كه در رويكردهاي رقابت‌پذيري شهري توانايي جذب سرمايه‌هاي انساني و اقتصادي را دارند؛ اما هنگامي اين مزيت تبديل به مزيت رقابتي مي‌شود كه برند مكان توانايي خلق تصوير يگانه ارزشمند را در ذهن ذي‌نفعان خود داشته باشد. هرگونه برنامه‌ريزي و طراحي در راستاي ارتقا برند مكان، نيازمند شناسايي دقيق وضع موجود و ادراك ذي‌نفعان مكان است؛ در اين ميان بررسي تصوير ذهني ذي‌نفعان داخلي مكان اعم از ساكنان، صاحبان كسب و كار و شهروندان كه تعيين كننده برند دروني بافت است بسيار حائز اهميت مي‌باشد؛ زيرا تا بافت شهري براي ذي‌نفعان داخلي خود نتواند ارزش‌آفريني، خلق تصوير مثبت و رضايت خاطر ايجاد كند در جلب رضايت ذي نفع خارجي اعم از گردشگران و سرمايه‌گذاران نيز ناموفق است. از اين رو اين مطالعه با هدف بررسي برند دروني بافت‌ تاريخي شهر اصفهان با روش نظريۀ زمينه‌اي استراوس و كربين، تصوير ذهني ذي‌نفعان داخلي با انجام مصاحبه‌هاي عميق از 245 نفر در پنج محله تاريخي جوباره، دردشت، جلفا، تخت فولاد و نقش جهان مورد بررسي و تحليل قرار گفت. دستاورد اين پژوهش حاكي از آن است كه تصوير برند بافت تاريخي شهر اصفهان از منظر ذي‌نفعان داخلي، متشكل از جذابيت‌هاي ميراث ملموس و ناملموس فرهنگي، سازگاري اجتماعي در مقابل تعارض اجتماعي، گونه فعاليت‌هاي اقتصادي و تعامل اجتماعي است كه عواملي مانند مسائل كالبدي، اجتماعي آن را تحت تأثير قرار مي‌دهد و بر ميزان تمايل به بافت در جنبه‌هاي مختلفي نظير سكونت، سرمايه‌گذاري و بازديد و گذراندن اوقات فراغت در بافت اثر مي‌گذارد و به دنبال آن، در برخي محله‌هاي تاريخي منجر به ركود اقتصادي، عدم سرزندگي اجتماعي و خروج سرمايه از بافت مي‌شود. تصوير ذهني غالب مخاطبان در محله جوباره بر اساس هويت اجتماعي آن و سكونت كليميان، در محله جلفا بر هويت اجتماعي و اقتصادي محله اعم از سكونت ارامنه و فعاليت‌هاي سرگرمي و تفريحي و خريد، در محله دردشت بر هويت فرهنگي ملموس و ناملموس اعم از مناسبت‌هاي مذهبي و بناهاي تاريخي، در محله نقش جهان بر هويت فرهنگي و اقتصادي شامل شكوه و عظمت ميدان نقش جهان و وجود بازار بزرگ صنايع دستي اصفهان و در محله تخت فولاد بر هويت فرهنگي آئيني مبني بر مراسم و آئين‌هاي مذهبي شكل گرفته است.