تحليل عوامل مؤثر بر زندگي شبانه شهري با استفاده از روش تحليل اثرات متقاطع؛ بررسي موردي: منطقه 8 شيراز

تحقق‌‌‌پذيري زندگي شبانه مردم در فضاهاي شهري همواره با چالش مواجه بوده و سياست‌‌ها و مقررات موجود در بسياري از شهرها براي توسعه زندگي ‌‌شبانه كافي نبوده‌اند. غالب مطالعات پيشين، ابعاد مختلف تحقق‌پذيري زندگي‌‌ شبانه را به‌صورت پراكنده شامل شده است. بدين‌ترتيب هدف اصلي اين پژوهش، شناسايي و تحليل عوامل مؤثر بر تحقق‌‌پذيري زندگي شبانه شهري و شناسايي ماهيت و نقش اين عوامل در منطقه هشت شيراز است. روش به‌ كار گرفته شده در پژوهش تحليل اثرات متقاطع و مبتني‌بر نمونه‌‌گيري هدفمند 15 متخصص شهرسازي است. يافته‌‌ها نشان مي‌‌دهد كه 16 شاخص در چهار بعد شناسايي شده‌‌اند. شاخص‌‌‌هاي تأثيرگذار شامل سيستم‌هاي دوربين مداربسته با تكنولوژي پيشرفته، وجود سيستم‌هاي حمل‌و‌نقل عمومي به‌‌‌صورت شبانه‌‌‌روزي، ممنوعيت و جريمه و توجه به ميزان فاصله از فضاهاي عمومي؛ شاخص‌هاي تأثيرپذير شامل  نورپردازي مدرن، نظارت و كنترل توسط پليس؛ شاخص‌‌‌هاي مستقل شامل دسترسي به پاركينگ و سرويس‌‌‌هاي بهداشتي عمومي و شاخص‌‌‌هاي دو وجهي نيز شامل تأمين برق شبانه، قوانين صدور مجوز، تنوع كاربري، بازگرداندن بناهاي فرسوده به چرخۀ زندگي شهري، قوانين كنترل ترافيك در شب و مبلمان شهري است. اعمال اين يافته‌‌‌ها مي‌توانند در آينده منجر به افزايش فعاليت‌‌هاي شبانه و حضورپذيري شهروندان، بهبود كيفيت زندگي ساكنان و ايجاد فرصت‌هاي سرمايه‌‌گذاري و گردشگري در منطقه شود.