زبان و شاخصه‌هاي شعر جنگ در فارسي و انگليسي: بررسي ناتوراليسم و مؤلفه‌هاي آن در اشعارِ منتخب قيصر امين‏پور و ويلفرد اوون

شاعران و نويسندگان مكتب ناتوراليسم با بهره‌‏گيري از ابزار مختلف و مؤلفه‌‏هاي گوناگون توانسته‌‏اند به بازتاب حوادث و رويدادهاي زندگاني به شيوه‌‏اي دقيق و توصيفي در شعر و رُمان بپردازند. مهم‏ترين موضوعات مطرح در اين مكتب عبارت‌اند از: جنگ، فقر، فحشا، خونريزي و كشتار. پژوهش حاضر با بهره‌‏گيري از شاخصه‌‏ها، ابزار و لوازم اين مكتب كه به نظر مي‌‏آيد در شعر مقاومت و جنگ به شكل چشمگيري ديده مي‏‌شود، به بررسي تطبيقي اشعار منتخب قيصر امين‌‏پور و ويلفرد اوون پرداخته است تا تحليلي شكلي و محتوايي از آنها به دست آورد. براي اين منظور، قطعه شعر «شعري براي جنگ» از سروده‏‎هاي سال‏‌هاي 1357 تا 1363 قيصر امين‌‏پور و شعر «چه شيرين است» اثر ويلفرد اوون، شاعر انگليسي، از دفتر شعرها (1920) برگزيده و انتخاب شده‌‏اند. مؤلفه‌‏هاي مورد بررسي در اين پژوهش عبارت‌اند از: توصيف جزء‏به‌‏جزء و دقيق؛ كاربرد زبان محاوره‌‏اي و بي‌‏پيرايه؛ خشونت زباني و تنافر‏آوايي و به‏‌كارگيري زباني تُند، سريع و خشن؛ و توصيف فجايع، زشتي‌‏ها، اضطراب‏‌ها و وحشت جنگ. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه شعر جنگ در انگلستان و مغرب‌زمين در بحبوحۀ جنگ جهاني اوّل، عمدتاً، شعري ضد جنگ است، هرچند شعرهاي حماسي و شورانگيز در ابتداي سال‌هاي جنگ توسّط شاعراني مانند رابرت بروك و زيگفريد ساسون سروده شد، در ايران امّا به جنگ از منظر حماسه و عرفان نگريسته شده است؛ هرچند علي‌رغم چنين رويكردهايي، تصوير جنگ دردآلود و سرشار از صحنه‌هايي ناتوراليستي و خشن و بي‌پيرايه و در مواقعي ضد جنگ است.