اولويت‌بندي موانع و چالش‌هاي پيش‌روي شهر هوشمند در شهر اهواز

ﺷـﻬﺮ ﻫﻮﺷـﻤﻨﺪ از منظر متخصصان مختلف در سراسر دنيا داراي ويژگي‌ها و ابعاد متفاوتي است و پياده‌سازي شهر هوشمند مانند هر امر تأثيرگذار ديگري با چالش‌هايي روبرو است. شهر اهواز مانند تمام شهرهايي كه در جهت توسعه حركت مي‌كنند، براي دستيابي به توسعه پايدار نيازمند شناسايي و حل اين چالش‌ها در سريع‌ترين زمان ممكن است تا با حل اين معضلات؛ گام‌هاي توسعه پايدار را هرچه سريع‌تر و بهتر يكي پس از ديگري بردارد. هدف پژوهش حاضر، اولويت‌بندي موانع و چالش‌هاي پيش‌روي شهر هوشمند در شهر اهواز مي‌باشد. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و به لحاظ روش توصيفي – تحليلي است. جامعه آماري پژوهش حاضر 42 نفر از كارشناسان خبره و متخصص در اين زمينه بوده است. براي گردآوري اطلاعات از روش كتابخانه‌اي - ميداني (پرسشنامه) ‌بهره گرفته شد. در اين پژوهش هشت مانع (مديريت و سازماندهي، تكنولوژي، افراد و جوامع، بافت سياسي، محيط‌زيست، اقتصاد، حكمروايي، زيرساخت) مورد ارزيابي نمونه آماري قرار گرفته و داده‌هاي حاصل شده از طريق نرم‌افزار PROMETHEE visual مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفته است تا اولويت‌بندي معيارهاي مؤثر در شهر هوشمند شهري مشخص شود. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه شاخص محيط‌زيست با 0.6044 ph+ بالاترين وزن و شاخص افراد و جوامع با وزن 0.2967 ph+ كمترين امتياز اولويت‌بندي چالش‌هاي پيش‌روي شهر هوشمند را به خود اختصاص داده‌اند و نشان مي‌دهد تا زماني كه مشاركت و همكاري مردم و توجه به ارتقاي برنامه‌ريزي شهري از جانب مردم و مسئولين تقويت نشود، نمي‌توان به سمت شهر هوشمند پيش رفت. علاوه بر اين عوامل ديگري از جمله مشكلات مديريتي ادارات شهر، برطرف نشدن كامل موانع حقوقي و نظارتي و عدم همسويي اهداف سازمان و پروژه‌ها، مقاومت در برابر تغيير و نبود همكاري مناسب سازماني، نيازمند توجه مسئولين و برنامه‌ريزان شهري مي‌باشد.