بررسي ارتباط بين منابع و مصارف بودجه در ايران

اتخاذ سياست مالي مناسب، مستلزم فهم درست ارتباط بين منابع و مصارف بودجۀ دولت است. كاهش عوايد نفتي، دولت را بر آن داشته است تا ازطريق افزايش ماليات‌ها، براي كاهش كسري بودجه و برقراري تراز بودجه‌اي اقدام كند. هدف اصلي اين مطالعه، بررسي ارتباط بين درآمدها و هزينه‌هاي دولت، ضمن ارزيابي سياست‌هاي جاري دولت و ارائۀ توصيه‌هاي سياستي سازگار براي كاهش كسري بودجه و رفع ناترازي منابع و مصارف بودجه است. در اين پژوهش، رابطۀ پويا و اثرات متقابل بين منابع دولت و مصارف دولت، با استفاده از مدل تصحيح خطاي بُرداري (VCM)، آزمون شده است. نتايج نشان از تأييد فرضيۀ درآمد ـ هزينه براي ايران داشت. پيامد سياستي اين فرضيه براي ايران اين است كه درآمدهاي مالياتي بالاتر، منجر به مخارج بالاتري مي‌شود كه مي‌تواند، علاوه بر ناكامي دولت در رفع كسري بودجه، باعث افزايش نرخ تورم و توهم مالي شود؛ بنابراين، تلاش دولت بايد درجهت اصلاحات مناسب در مخارج عمومي همراه باشد تا امكان سرمايه‌گذاري‌هاي مولد، و درنتيجه رشد اقتصادي پايدار حاصل شود. با افزايش رشد اقتصادي در بلندمدت، امكان افزايش درآمدهاي مالياتي، به‌منظور جبران كسري بودجه نيز، وجود خواهد داشت.