راهكارهاي ترغيب جوامع محلي براي مشاركت در برنامه هاي كاهش ريسك و ارتقاي تاب آوري

سابقه و هدف: غيرقابل پيش بيني بودن پديده زلزله و وقوع ناگهاني آن ضرورت انجام برنامه هاي ويژه اي را نمايان مي سازد تا افراد بتوانند عكس العمل صحيح و مناسبي از خود نشان داده و به كاهش تلفات و خسارات پس از زلزله كمك نمايند. هدف اصلي از اين مطالعه كاهش تلفات و خسارات زلزله با مشاركت مردم و شناسايي روش‌هاي ترغيب جوامع محلي براي مشاركت در برنامه هاي كاهش ريسك و ارتقاي ايمني و تاب آوري مي باشد.روش كار: اين مطالعه از نوع پژوهش تركيبي (mixed method) است. محيط پژوهش مناطق 22 گانه شهر تهران و ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامه، مصاحبه و چك ليست است. پرسشنامه محقق ساخته با 25 سؤال به شيوه نمونه گيري در دسترس و از طريق ارسال اينترنتي از 240 نفر (136 زن و 104 مرد) انجام شد. براي بخش كيفي مطالعه، مصاحبه عميق با 22 تن از متخصصين مرتبط در مديريت بحران صورت گرفت و براي تحليل داده هاي آن روش تحليل محتوا به كار گرفته شد. براي تحليل داده هاي بخش كمي از آماره هاي توصيفي و نرم افزار آماري Spss نسخه 22 استفاده شد.يافته‌ها: يافته هاي بدست آمده لزوم ايجاد يا گسترش مواردي از قبيل توجه به نقش مؤثر مشاركت جوامع محلي در مراحل مديريت ريسك، سازماندهي محله محور توسط اهالي، ايجاد كانال ارتباطي پايين به بالا ، تقويت مكانيسم هاي انگيزشي، حمايت از فعاليت سازمان هاي مردم نهاد (سمن ها) و نيز تجهيز و  فراهم سازي امكانات محلي، استفاده از فن آوري هاي جديد ارتباطي، فضاهاي مجازي و ظرفيت رسانه ها در راستاي ترغيب و افزايش انگيزه گروه هاي مختلف مردم براي اولويت بخشي به موارد مرتبط با كاهش خطرپذيري زلزله ارائه را نمايان مي سازد.نتيجه‌گيري: نتايج بدست آمده در اين مقاله نشان دهنده اهميت شناخت روش هاي متنوع ترغيب جوامع محلي براي مشاركت در برنامه هاي كاهش ريسك و ارتقاي ايمني، تشكيل مراكز مديريت بحران جامعه‌محور با مشاركت جوامع و نيز تشكّل‌هاي مدني فعّال در سطوح ملّي تا محلّي، ارائه راهكارهاي جديد براي ايجاد آمادگي و آگاهي در مردم در قالب اجراي برنامه هاي آموزشي مستمر همراه با اطلاع رساني به شهروندان در اماكني مثل مدارس و فرهنگسراها و دركل، درگير نمودن آنان براي مشاركت در طرح هاي كاهش ريسك در سوانح و ارتقاي تاب آوري و ايمني در جوامع محلي مي باشد..