نقش مديريت مدارس در عملكرد ايمني مدارس ابتدايي استان گيلان

سابقه و هدف: عملكرد ايمني در مدارس يكي از مهم‌ترين موضوعات قابل بررسي در مديريت مدارس است كه ناديده گرفتن آن موجب بروز خسارت‌هاي عمده و جبران ناپذيري مي‌گردد. در راستاي اين مساله، پژوهش حاضر به بررسي تأثير مديريت ايمني مدارس از طريق يادگيري، رويه‌هاي ايمني و فرهنگ ايمني بر عملكرد ايمني در مدارس ابتدايي استان گيلان پرداخت.روش كار: اين پژوهش بر اساس روش از نوع توصيفي و از نظر هدف كاربردي است. جامعه آماري پژوهش را مدارس ابتدايي استان گيلان به تعداد 2112 مدرسه تشكيل مي‌دهند كه از اين تعداد 295 مدرسه به‌عنوان حداقل نمونه لازم با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب شدند. به منظور گردآوري داده‌ها، پرسشنامه پژوهش شامل 4 سؤال عمومي و 62 سؤال اختصاصي در اختيار مدير و معاون (ناظم) مدارس انتخاب شده قرار گرفت. پس از جمع‌آوري پرسشنامه‌ها از رويكرد مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم‌افزارهاي SPSS و Smart PLS2 براي تحليل داده‌هاي حاصل استفاده گرديد.يافته ها: نتايج نشان مي‌دهند كه تأثير مديريت ايمني و رهبري بر يادگيري و آموزشي ايمني (0.885)، تأثير مديريت ايمني و رهبري بر سياست‌ها و رويه‌هاي ايمني (0.822)، تأثير يادگيري و آموزش ايمني بر فرهنگ ايمني (0.557)، تأثير سياست‌ها و رويه‌هاي ايمني بر فرهنگ ايمني (0.387) و تأثير فرهنگ ايمني بر عملكرد ايمني (0.848) معنادار بود است. هم‌چنين، بيش‌ترين ضريب مسير غيرمستقيم (0.418) مربوط به تأثير مديريت ايمني و رهبري بر عملكرد ايمني، به واسطه يادگيري و آموزش ايمني و فرهنگ ايمني صورت مي‌گيرد.نتيجه گيري: براي بهبود فرهنگ ايمني در مدارس، بايد به دانش آموزان و كاركنان اجازه داد تا در روند تصميم گيري و اجراي اقدامات ايمني مشاركت كنند. همچنين، بايد مسئوليت كاركنان در ارتباط با ايمني محيط مدرسه مشخص گردد تا در رابطه با ايجاد و برقراري ايمني، پاسخگو باشند.