شيوع اختلالات اسكلتي - عضلاني و ارتباط آن ها با سلامت جسماني و رواني معلمان بازنشسته

سابقه و هدف:  با توجه به نقش اساسي كه معلمان در سيستم آموزشي دارند، كسب اطلاعات در مورد جنبه‌هاي سلامتي آن‌ها بايد مورد توجه قرار گيرد؛ بنابراين هدف از پژوهش حاضر بررسي شيوع اختلالات اسكلتي-عضلاني و تأثيرات آن‌ها بر روي كيفيت زندگي، سلامت جسماني و رواني معلمان بازنشسته بود.روش‌ كار: پژوهش حاضر از نوع مقطعي است و در نيمه اول سال 1401 در سطح شهرستان همدان انجام شد. نمونه آماري پژوهش را 96 معلم بازنشسته با دامنه سني 43-70 سال تشكيل مي‌دهد كه به صورت هدفمند انتخاب شدند. شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني توسط پرسشنامه استاندارد‏ نورديك و كيفيت زندگي و سلامت جسماني و رواني توسط پرسشنامه كيفيت زندگي 12 سوالي (SF-12) ‎‏ و ‎ ‎سيستم اندازه‌گيري نتايج مبتني بر گزارش بيمار ‏(PROMIS-29)‎‏ ارزيابي شد. داده‌هاي پژوهشي توسط آزمون t مستقل و در سطح معني‌داري 0.05 تجزيه‌ و تحليل شدند.يافته ها:  يافته هاي تحقيق نشان داد كه 82.3 درصد از معلمان بازنشسته شهرستان همدان حداقل در يك ناحيه از بدنشان دچار اختلالات اسكليت-عضلاني هستند كه ميزان درگيري براي معلمان زن 86 درصد و براي مردان 78.3 درصد بود. ميزان شيوع اختلالات اسكلتي-عضلاني به تفكيك ناحيه‌هاي مختلف بدن نيز نشان داد كه زانو (54 درصد)، كمر (50 درصد) و به دنبال آن شانه (29 درصد) و گردن (24 درصد) شايع‌ترين ناحيه‌هاي درگير هستند. علاوه بر اين، نتايج تحقيق حاكي از آن بود كه اختلالات اسكلتي-عضلاني با كيفيت زندگي، عملكرد و سلامت جسماني معلمان بازنشسته ارتباط منفي دارد (0.05 p) و همچنين شدت درد، تداخل درد، اختلال خواب و خستگي در ميان معلماني كه مبتلا به اختلالات اسكلتي-عضلاني هستند بيشتر از معلماني است كه مبتلابه اختلالات اسكلتي-عضلاني نمي‌باشند (0.05 p).نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج مطالعه حاضر اختلالات اسكلتي-عضلاني شكايت رايجي در ميان معلمان بازنشسته هستند كه ممكن است ارتباط منفي با كيفيت زندگي، عملكرد جسماني و سلامت جسماني معلمان بازنشسته داشته و باعث تداخل درد، اختلال خواب و خستگي اين گروه از معلمان شود.