شناسايي مؤلفه‌هاي نزاع و خشونت بعد از تصادفات رانندگي در رانندگان استان اردبيل

زمينه و هدف: نزاع و خشونت پس از تصادفات رانندگي به عنوان يك رفتار نامناسب اجتماعي معلول عوامل مختلفي است و طراحي و اجراي برنامه‌ريزي آموزشي دقيق در زمينه نزاع و پيامدهاي آن، ضرورت انجام مطالعه حاضر را تبيين مي‌نمايد. بنابراين هدف حاضر شناسايي مؤلفه‌هاي نزاع و خشونت بعد از تصادفات رانندگي در رانندگان استان اردبيل بود. روش: روش اين پژوهش كيفي با روش تحليل «گراندد تئوري» مي‌باشد. شركت‌كنندگان پس از اشباع نظري به روش هدفمند 4 نفر از قضات، 8 نفر از كارشناسان راهور و 8 نفر از رانندگان پرخطر داراي سابقه نزاع و خشونت بودند.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه نزاع و خشونت پس از تصادفات رانندگي از هفت مؤلفه‌ اقليمي بومي (محيطي)، اقتصادي- بيمه‌اي، رواني- شخصيتي (فردي)، خانوادگي-تربيتي (آموزشي)، فرهنگي– اجتماعي، مذهبي و انتظامي- قضايي (قانوني) تشكيل شده است. عوامل زمينه‌ساز نزاع و خشونت پس از تصادفات رانندگي شامل چهار عامل بود: فردي، عوامل روان‌شناختي، اجتماعي فرهنگي و عوامل خانوادگي تربيتي (آموزشي). همچنين بر اساس پاسخ‌ها و اظهارات شركت‌كنند‌گان در مصاحبه‌، پيشايندها و پيامدهاي نزاع و خشونت پس از تصادفات رانندگي شناسايي و استخراج گرديد. نتيجه‌گيري: با توجه به افزايش نرخ نزاع و خشونت در بين رانندگان استان اردبيل، با درك درست از مؤلفه‌هاي نزاع و خشونت بعد از تصادفات رانندگي مي‌توان راهكارهاي مناسبي براي كاهش آن پيدا كرد.