نقد و بررسي ثمره‌هاي دو نظريۀ زوجيت حقيقي و زوجيت حكمي در طلاق رجعي

وضعيت مطلقۀ رجعيه در ايام عده از مباحث مهم فقه و حقوق است و دو نظريه در بين فقها مطرح شده است كه عبارت‌اند از زوجيت حقيقي و زوجيت حكمي مطلقۀ رجعيه. پژوهش حاضر به روش توصيفي-تحليلي ثمرات مطرح‌شده بر دو نظريۀ مطرح‌شده را بررسي و ارزيابي كرده است. 9 ثمرۀ بين دو نظريۀ مذكور در كلام حقوقدانان و فقها مطرح شده‌اند كه برخي از آنها هيچ تأثير عملي ندارند، مانند اينكه ماهيت طلاق رجعي مانند بيع صرف است يا عقد جايز، ترتب احكام زوجيت در ايام عده، تعبدي است يا مطابق قاعده و اينكه رجوع سبب اعادۀ زوجيت  يا مانع افتراق زوجين مي‌شود. بعضي از احكامي كه به‌عنوان ثمرۀ بحث ذكر شده‌اند، اساساً ارتباطي به زوجيت حقيقي و حكمي ندارند، مانند حق يا حكم بودن ماهيت رجوع. بعضي از ثمرات مطرح‌شده، احكام عملي مهمي‌اند، اما در ترتب آنها فرقي بين زوجيت حقيقي و حكمي نيست و بنابر هر دو مبني مترتب مي‌شوند، مانند جواز استمتاع زوجين در ايام عده، حرمت ابدي در صورت زنا با مطلقۀ رجعيه. بررسي عبارات فقها در مورد مطلقۀ رجعيه حاكي از اين است كه تمامي احكامي كه بر زوجه مترتب مي‌شوند، بر مطلقۀ رجعيه نيز مترتب مي‌شوند. بر اساس شواهد مذكور، نتيجه‌اي كه جستار حاضر به آن دست يافته اين است كه دو نظريۀ زوجيت حقيقي و حكمي در مقام عمل هيچ تفاوتي با يكديگر ندارند.