رسم كودك‌همسري و نابرابري در آموزش رسمي دختران روستايي (مطالعه روستاهاي شهرستان الشتر)

نابرابري آموزشي، بسترها و عوامل متعددي دارد. در اين مقاله كه با روش كيفي انجام شده، بسترهاي اجتماعي و فرهنگي در مناطق روستايي داراي فرهنگ قبيله‌اي تحليل شده است. مشاركت‌كنندگان پژوهش كه با استفاده از نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند، 30 نفر دختر كمتر از 18 سال در 16 روستاي حومه شهر الشتر بودند كه ترك تحصيل كرده‌اند. تحليل مصاحبه‌هاي عميق با روش تحليل مضمون انجام  شده است. بر اساس يافته‌هاي پژوهش، بسترهاي اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي (مانند سنت‌ها و رسوم فرهنگي، تربيت اجتماعي محلي و قبيله‌اي، اقتصاد خانواده، وضعيت سرپرستي خانواده، و ...) از مهمترين عوامل مؤثر بر ترك تحصيل دختران در مناطق روستايي بوده‌اند. مهم‌ترين عامل مؤثر در ميان عوامل موجود، هنجار «ازدواجِ زودهنگامِ» دختران و به تعبير بهتر «رسم كودك‌همسري» در مناطق مورد مطالعه بوده است. به عبارت ديگر هنجارهاي اجتماعي غالب در مناطق روستايي، تقدم ازدواج، خانواده و كار را بر تحصيل و مدرسه به ويژه براي دختران الزام كرده است. در واقع «كودك‌همسري» خود به عنوان رسمي برآمده و تحت تأثير بسترهاي فرهنگي و خانوادگي، عاملي مؤثر بر ترك تحصيل دختران روستايي بوده است.