ارزيابي سفالومتريك ابعاد راه‌هاي هوايي در بيماران با روابط ورتيكالي مختلف فكين

سابقه و هدف: آگاهي از ابعاد هوايي در روند تشخيص و برنامه‌ريزي درمان بيماران ارتودنسي حائز اهميت مي‌باشد. لذا اين مطالعه با هدف بررسي سفالومتريك ابعاد راه‌هاي هوايي در بيماران با روابط ورتيكالي مختلف فكين در مراجعين به كلينيك تخصصي دانشكده دندانپزشكي بابل انجام گرديد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي بر روي تعداد 150 گرافي لترال سفالومتري كه پيش از درمان ارتودنسي از بيماران 18 تا 25 سال گرفته شده، انجام گرديد. بيماران بر اساس زاويه FMA وJarabak index  در سه گروه برابر 50 تايي بر اساس الگوي اسكلتي عمودي تقسيم گرديدند. عرض راه‌هاي هوايي فوقاني (UP) و تحتاني (LP) با استفاده از آناليز مك نامارا به صورت ميلي‌متر اندازه‌گيري شد. همچنين عرض نازوفارنكس (PNS-UPW)، اوروفارنكس (U-MPW) و هايپوفارنكس (V-LPW) نيز با اندازه‌گيري به صورت ميلي‌متر ثبت و در سه گروه مقايسه گرديد. يافته‌ها: جمعيت مورد مطالعه شامل 43 نفر مرد و 107 نفر زن با ميانگين سن 2/50±20/39 سال بوده است. نتايج ارتباط معني‌داري بين ابعاد راه هوايي فوقاني، نازوفارنكس و اوروفارنكس در بين گروه‌هاي ورتيكالي نشان داد (به ترتيب 0/001=p و 0/001=p و 0/015=p). تمامي اين پارامترها در گروه Hyperdivergent به طور معني‌داري كمتر از دو گروه ديگر بود و بين دو گروه Hypodivergent و Normodivergent ارتباط معني‌داري يافت نشد. ميانگين راه هوايي فوقاني در گروه Normodivergent، 3/05±13/62 بوده است. به علاوه ابعاد راه هوايي تحتاني و هايپوفارنكس اختلاف معني‌داري در بين گروه‌هاي ورتيكالي نداشتند.نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه بيماران Hyperdivergent راه هوايي فوقاني باريك‌تري دارند. با اين حال ابعاد راه هوايي تحتاني تحت تاثير فاكتورهاي الگوي رشد عمودي نيست.