شيوع اندوفتالميت پس از تزريق داخل زجاجيه آواستين (بواسيزوماب) در بيماران با استفاده از ماسك

سابقه و هدف: اگرچه احتمال بروز اندوفتالميت پس از تزريق داخل زجاجيه كم است، اما يكي از عوارض اين تزريق، نابينايي است. با شيوع پاندمي كوويد-19 و ضرورت استفاده از ماسك در بيماران و پزشكان، استفاده از ماسك افزايش يافت. مطالعات گذشته، خطر بالاي بروز اندوفتالميت پس از تزريق داخل زجاجيه را در بيماراني كه از ماسك استفاده مي‌كردند، گزارش كرده‌اند. مطالعه حاضر به منظور بررسي الگوي بروز اندوفتالميت پس از تزريق داخل زجاجيه آواستين (بواسيزوماب) در حين استفاده از ماسك در بيماران انجام شد.مواد و روش ‌ها: اين مطالعه كوهورت آينده‌نگر بر روي 3938 بيمار كه از فروردين 1400 تا فروردين 1401 در مركز جراحي چشم تحت تزريق داخل زجاجيه قرار گرفتند، انجام شد. تزريق 1/25 ميلي‌گرم آواستين پس از بي حسي موضعي در اتاق عمل و در شرايط استريل انجام شد. سپس از قطره موضعي آنتي بيوتيك (كلرامفنيكل) استفاده شد. ماسك بيماران در هيچ يك از مراحل ذكر شده برداشته نشد. بيماران يك هفته پس از ترخيص براي ارزيابي از نظر عفونت پيگيري شدند. يافته‌ها: از مجموع 3938 بيمار وارد شده به مطالعه، 56/6% از بيماران مرد و 43/4% زن بودند. ميانگين سني بيماران مورد مطالعه 10/16±61/39 سال بود. همچنين تفاوت معني‌داري بين مردان و زنان مشاهده نشد. بيشترين فراواني تزريق ادم ماكولا ديابتي (27/8%) و كمترين فراواني مربوط به گلوكوم نئوواسكولار (0/5%) بود. تنها يك بيمار مبتلا به اندوفتالميت پس از تزريق داخل زجاجيه تشخيص داده شد. همچنين ارتباط معني‌داري ميان سن و جنس و بروز اندفتالميت مشاهده نشد.نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه بروز اندوفتالميت پس از تزريق داخل زجاجيه بسيار كم مي‌باشد و استفاده از ماسك صورت در بيمار، تاثيري در بروز اندوفتالميت بعد از تزريق ندارد.