امكان‌سنجي برنامه درسي مبتني بر موك در آموزش عالي( مورد مطالعه: دانشگاه مازندران)

دوره‌هاي بر خط آزاد انبوه به عنوان يكي از جديدترين تكنولوژي آموزشي، سبب تغييرات اساسي در سطح دانشگاه‌هاي مختلف شده‌اند. موك يكي از اين دوره‌ها مي‌باشد كه به عنوان انقلابي بزرگ براي فرصت تجديد نظر در آموزش و يادگيري در عصر اطلاعات شناخته شده‌اند. لذا پژوهش حاضر با هدف امكان سنجي برنامه درسي مبني بر موك در دانشگاه مازندران به اجرا درآمد. طرح پژوهش حاضر، كمي و روش پژوهش توصيفي پيمايشي بوده است. جامعه آماري شامل 386 نفر از اعضاي هيأت علمي دانشگاه مازندران بوده است كه طبق جدول مورگان و بر اساس روش نمونه‌گيري طبقه‌اي نسبتي 181 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه محقق ساخته بوده كه روايي محتوايي آن بر اساسcvi، 83/0 و پايايي بر اساس ضريب آلفاي كرونباخ 92/0 به دست آمد. پرسشنامه مذكور داراي 48 گويه در قالب مؤلفه‌هاي بسترهاي مديريتي، فناورانه( اينترنت و سايت و كامپيوتر)، نيروي انساني، هدف، محتوا، راهبردهاي ياددهي- يادگيري و ارزشيابي تدوين گرديد. جهت تجزيه تحليل داده-ها از روش آمار توصيفي و استنباطي استفاده شده است كه با كمك نرم افزار spss ورژن21 تحليل گرديد. نتايج به‌دست آمده نشان داد كه بسترهاي مديريتي، نيروي انساني و تا حدودي فناورانه و عناصر هدف، محتوا، راهبردهاي ياددهي يادگيري، ارزشيابي، در دانشگاه مازندران فراهم است. در زمينه‌ي زيرساخت فني از نظر اينترنت امكانات اجراي دوره وجود دارد اما از نظر سايت و كامپيوتر، دسترسي به كارشناس‌هاي پشتيبان به راحتي صورت نمي‌گيرد. همچنين نتايج نشان داد كه بستر مديريتي در رتبه اول جهت اجرا و بسترفناورانه( وجود سايت و كامپيوتر) در مرتبه آخر قرار دارد.