شناسايي و رتبه بندي عوامل مؤثر بر چابكي زنجيره تأمين در سازمان‌هاي راهبردي (مطالعه موردي: نيروي دريايي ارتش جمهوري اسلامي ايران)

امروزه سازمان‌ها با سطح بي سابقه‌اي از تغييرات و چالش‌هاي رقابتي روبرو هستند كه به صورت مداوم در حال افزايش است. مدل‌ها، روش‌ها و ابزارهايي كه در گذشته براي مديريت تغييرات استفاده مي‌شد، ابزارهايي با ارزش هستند ولي براي كمك به سازمان به جهت همگام شدن با تغييرات داخلي و خارجي كافي نيستند. يكي از جديدترين شكل‌هاي سازماني براي مقابله با اين تغييرات، چابكي در زنجيره تأمين سازمان مي‌باشد. در همين رابطه نيروي دريايي راهبردي ارتش به منظور تحقق مأموريت‌ها و اهداف كلان خود يه دنبال توسعه زنجيره تأمين چابك در عمليات‌هاي گسترده دريايي خود مي‌باشد. هدف از اين تحقيق شناسايي و رتبه بندي عوامل مؤثر بر چابكي زنجيره تأمين در نداجا مي‌باشد. اين تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه اجرا توصيفي مي‌باشد. به منظور جمع آوري اطلاعات در اين تحقيق در دو فاز اقدام شده و از ابزارهاي مصاحبه و پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماري در فاز اول تحقيق فرماندهان عمده و نخبگان حوزه زنجيره تأمين در نيروي دريايي ارتش بوده واز روش تحقيق كيفي (تحقيق داده بنياد) استفاده شده است. در فاز دوم كارشناسان آمادي در مناطق و پايگاه‌هاي اين نيرو در نظر گرفته شده است. به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات از آزمون T و آزمون فريدمن استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داد كه شش بعد يكپارچگي فرايند، انعطاف پذيري، حساسيت پذيري، ارتقاء سطح پاسخگويي، تأمين نياز بدون توجه به حجم نياز و تطابق با نوسانات بر چابكي زنجيره تأمين در نداجا مؤثر مي‌باشند.