تبيين تاثير نوآوري سازماني بر عملكرد از طريق نقش ميانجي التزام شغلي (مورد مطالعه: صنايع نظامي)

اين تحقيق به دنبال تبيين تاثير نوآوري سازماني بر عملكرد سازماني از طريق نقش ميانجي التزام شغلي در صنعت تجهيزات نظامي مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه مشتريان اين تجهيزات مي باشد. از آن جايي كه جامعه آماري تحقيق نامحدود ميباشد، تعداد نمونه آماري بر اساس فرمول كوكران در جامعه نا محدود به تعداد 384 نفر در نظر گرفته شده است.همچنين بر اساس روش نمونه گيري در دسترس و بصورت تصادفي پرسشنامه ها توزيع شده است. داده ها از طريق، پرسشنامه جمع آوري شده كه روايي آن توسط اساتيد و خبرگان و پايايي از طريق آزمون الفاي كرونباخ مورد تاييد قرار گرفته است. سپس بر اساس داده هاي بدست آمده، به منظور بررسي برازش مناسب الگوي مفهومي، از تحليل عاملي تاييدي و به جهت آزمون فرضيه ها از روش معادلات ساختاري با استفاده از نرم افزار ليزرل استفاده شده كه نتايج حاكي از پذيرش فرضيات تحقيق بوده است. به عبارت ديگر در سطح اطمينان 95 درصد نوآوري سازماني بر عملكرد سازماني؛ نوآوري سازماني بر التزام شغلي؛ و التزام شغلي بر عملكرد سازماني در صنايع تجهيزات نظامي موثر است. همچنين تاثير نوآوري سازماني بر عملكرد سازماني با در نظر گرفتن نقش ميانجي التزام شغلي تاييد شده است.