شناسايي و تبيين ابعاد و مؤلفه هاي مدل ارتقاء مشاركت كاركنان در خط مشي هاي دفاعي مطالعه موردي (ارتش جمهوري اسلامي ايران)

ارتش جمهوري اسلامي ايران به عنوان حياتي ترين سازمان در دستيابي به امنيت پايدار در جامعه است و نقش آن در روند تحولات توسعه ساير سازمان ها بسيار مهم و تعيين كننده سرعت دستيابي به اهداف آنان مي باشد. جهت دستيابي به اين شرايط نيازمند طراحي مدل خط مشي هاي دفاعي مدون و معتبر بومي هستيم ، در حال حاضر يكي از مهم‌ترين چالش‌هاي موجود در اين زمينه كه باعث شده اهداف تعيين‌شده در برنامه‌ها و خط‌مشي‌هاي كلان حوزه علم و فناوري در نيروهاي مسلح به‌طور كامل محقق نشود، مشخص نبودن حدود وظايف و اختيارات كاركنان، موازي كاري و دوباره‌كاري‌ها و عدم مشاركت كاركنان است. در حال حاضر، مدلي كه ارتقاء مشاركت كاركنان در خط مشي هاي دفاعي را نشان دهد، وجود ندارد. بدين منظور اين پژوهش، باهدف شناسايي ابعاد و مؤلفه هاي مدل ارتقاء مشاركت كاركنان در خط مشي هاي دفاعي انجام‌شده است. براي نيل به اين هدف از مطالعه موردي و از روش تحقيق كيفي و با استراتژي داده بنياد استفاده‌شده است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه فرماندهان، مديران و خبرگان دانشگاهي و اجرايي بودند كه با استفاده از نمونه‌گيري گلوله برفي تعداد ۱۶ نفر شامل ۶ خبره دانشگاهي و ۱۰ فرمانده بودند، موردمطالعه قرار گرفتند. روش گردآوري داده‌ها ميداني بوده است و ابزار گردآوري داده‌ها مطالعات كتابخانه‌اي و مصاحبه نيمه‌ساختاريافته بود. براي به‌دست‌آوردن اعتبار و روايي داده‌ها از دو روش بازبيني مشاركت‌كنندگان و مرور خبرگان غير شركت‌كننده در پژوهش استفاده شد. تحليل داده‌ها در طي سه مرحله، كدگذاري باز، كدگذاري محوري و كدگذاري انتخابي كه حاكي از ۱۰۶ مقوله كلي است. يافته‌هاي پژوهش نشان داد مدل به‌دست‌آمده مي‌تواند به‌عنوان يك مدل نظري علمي و پايه براي ارتقاء مشاركت كاركنان در خط مشي هاي دفاعي مورداستفاده قرار گيرد.