ارائه مدل استارتاپ آموزشي در آموزش عالي ايران

هدف اين مقاله ارائه مدل استارتاپ آموزشي در آموزش عالي ايران مي باشد. اين مطالعه كيفي با به كارگيري روش گرندد تئوري سيستماتيك انجام شده است. داده ها با استفاده از نمونه گيري هدفمند و از طريق انجام مصاحبه نيمه ساختاريافته با 15 نفر از صاحب نظران و متخصصين در حوزه اموزش عالي ، مديريت آموزشي و برنامه ريزي آموزشي و خط مشي هاي آموزش عالي، گرداوري و تحليل محتواي كيفي با نرم افزار2020 MAXQDA ، انجام شد. يافته ها در مرحله اول كدگذاري باز 88 مفهوم استخراج شد و در قالب شش مولفه اصلي؛ آموزش، خصوصيات فردي(استاد/دانشجو)، حقوقي- قانوني، سازماني - ساختاري ، مالي - اقتصادي و فناوري دسته بندي شد. سپس در مرحله كدگذاري محوري، پيوند ميان اين مقوله ها ذيل عناوين: شرايط علي، پديده محوري، راهبردها، عوامل زمينه اي، شرايط مداخله گر و در قالب مدل پارادايمي كدگذاري محوري ترسيم شدند. نتايج اين پژوهش مي تواند به عنوان الگويي براي پياده سازي استارتاپ آموزشي استفاده شده و زمينه را براي رشد و توسعه هرچه بيشتر اين گونه استارتاپ ها در ايران فراهم كند.