واكنش‌هاي فيزيولوژيكي و بيوشيميايي برخي از ارقام و پايه‌هاي انگور تحت تيمار سديم نيتروپروسايد در شرايط تنش شوري

به منظور بررسي تاثير سديم نيتروپروسايد بر كاهش اثر منفي تنش شوري در چهار رقم و پايه انگور، پژوهشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار انجام شد. قلمه هاي ريشه دار شده دو ساله هر چهار رقم و پايه (بيدانه سفيد، ياقوتي، 140Ru و 1103P) با سه سطح شوري (شوري در محلول غذايي كرامر) صفر، 25 و 50 ميلي مولار كلريد سديم (با هدايت الكتريكي 1.3، 4.50 و 6.80 دسي‌زيمنس بر متر) و سه سطح سديم نيتروپروسايد، صفر، 0.5 و 1 ميلي مولار تيمار شدند. نتايج نشان داد كه با افزايش سطوح شوري، شاخص هاي محتواي نسبي آب برگ، ميزان كلروفيل a، b و كاروتنوئيد كل كاهش يافتند. ميزان پرولين، گلايسين بتائين، قندهاي محلول، مواد فنلي كل، نشت يوني، مالون دي آلدئيد و پراكسيد هيدروژن با افزايش سطوح شوري افزايش يافتند. طبق نتايج بدست آمده، كاربرد سديم نيتروپروسايد بخصوص غلظت يك ميلي مولار در شرايط تنش شوري باعث افزايش محتواي نسبي آب برگ، ميزان رنگيزه هاي فتوسنتزي، مواد فنلي كل، پرولين، گلايسين بتائين، قندهاي محلول و همچنين كاهش ميزان نشت يوني، مالون دي آلدئيد و پراكسيد هيدروژن در ارقام و پايه هاي انگور مورد بررسي گرديد. تيمار سديم نيتروپروسايد روي ارقام بيدانه سفيد و ياقوتي بيشتر از پايه ها تاثير گذاشت. مطابق با نتايج، رقم بيدانه سفيد حساس به شوري بود، در حالي كه پايه 140Ru نسبت به ارقام بيدانه سفيد، ياقوتي و پايه 1103P به شوري مقاوم تر بود.