شيوع اختلال عملكرد غدد ميبومين و خشكي چشم در بيماران مبتلا به ديابت: يك مطالعه مقطعي

زمينه: ديابت به‌عنوان شايع‌ترين بيماري ناشي از اختلالات متابوليسم با عوارض متعددي از جمله عوارض چشمي همراه مي‌باشد. هدف از انجام اين مطالعه مقطعي تعيين فراواني اختلال عملكرد غدد ميبومين و خشكي چشم در بيماران ديابتي بود.مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي توصيفي تحليلي بيماران با تشخيص ديابت نوع 2 از آذر ماه سال 1398 تا مهر ماه سال 1399 كه به درمانگاه چشم بيمارستان فرشچيان مراجعه كرده بودند وارد مطالعه شدند. اطلاعات مربوط به مشخصات دموگرافيك، مدت‌ زمان ابتلا به ديابت، ميزان هموگلوبين گليكوزيله با استفاده از يك چك ليست از پيش طراحي شده جمع‌آوري شد. شدت خشكي چشم با استفاده از تست زمان تجزيه اشك (TBUT)، اختلال غدد ميبومين و عوارض چشمي توسط اسليت لامپ ارزيابي شد. يافته‌ها: در اين مطالعه 267 بيمار وارد مطالعه شدند. ميانگين سني بيماران 59/8 سال بود و 44/2 درصد مرد بودند. خشكي خفيف، متوسط و شديد به ترتيب در 34/1، 18/0 و 5/2 درصد بيماران مشاهده شد. اختلال درجه يك، دو و سه غدد ميبومين به ترتيب در 32/6، 15/7 و 5/2 درصد بيماران مشاهده شد. بيماراني كه كنترل قند خون ضعيف داشتند شدت بيشتر خشكي چشم (0/001 p) و اختلال عملكرد غدد ميبومين در آن‌ها بيشتر بود (0/001 p). نتيجه‌گيري: در بيماران مبتلا به ديابت، خشكي چشم و اختلال عملكرد غدد ميبومين شيوع بالايي دارد و شدت بيشتر خشكي چشم و اختلال عملكرد غدد ميبومين با كنترل ضعيف قند خون و مدت ابتلاي بيشتر به ديابت ارتباط دارد.