بررسي عفونت‌هاي ادراري در بيماران كودك و بزرگسال مبتلا به انواع بدخيمي

زمينه: عفونت دستگاه داراي يكي از شايع‌ترين عفونت‌ها در بيماران مبتلا به سرطان است، بنابراين در معرض خطر عفونت‌هاي فرصت‌طلب هستند. مواد و روش‌ها: 110 نمونه‌ ادراري بيماران مبتلا به سرطان، شامل 55 كودك مبتلا به انواع بدخيمي و 55 بيمار بزرگ‌سال به مطالعه وارد شدند. پرسشنامه‌اي شامل اطلاعات دموگرافيك: سن، جنس، نوع بدخيمي، مدت بستري، مدت شيمي درماني، نوع عفونت ادراري، تست حساسيت آنتي بيوگرام (ديسك دفيوژن)، تكميل گرديد. يافته‌ها: تعداد 110 بيمار شامل 55 كودك و 55 بزرگسال دچار بدخيمي  بزرگسالان ميانگين  سني 343±2540 و كودكان 634±5614 بستري در بيمارستان بقايي2 اهواز به اين مطالعه وارد شدند. 56 بيمار (950 درصد) مذكر و 54 بيمار (149درصد) مؤنث بودند. بيشترين نوع بدخيمي به ترتيب: انواع لوكمي، سرطان ريه، پستان و كولون، و كمترين نوع بدخيمي به ترتيب: مثانه، مخچه، تومور مغزي، رحم و پوست بود. ميانگين حداقل طول بستري بيماران 1 روز و حداكثر 21 روز بود. در اين مطالعه، ارتباط معني‌داري ميان استفاده از كاتتر و عفونت ادراري مشاهده نشد و اشرشيا كلاي و پروتئوس شايع‌ترين عفونت باكتريايي در اين دسته از بيماران بودند. رابطه معني‌داري بين استفاده از كاتتر ادراري و ميزان دفع سلول‌هاي RBC،WBC  و سلول‌هاي اپيتليال ديده شد. ميزان WBC بيشتر از حد نرمال، به تنهايي به‌عنوان تأييدي بر عفونت ادراري نيست. نتيجه‌گيري: شايع‌ترين باكتري‌هايي كه در اين تحقيق از بيماران مبتلا به بدخيمي جدا شد، پاتوژن بودند كه قادرند عوارض خطرناك و كشنده‌اي براي فرد داشته باشند، لذا اهميت بررسي عفونت‌هاي ادراري براي اين دسته بيماران بسيار حياتي مي‌باشد.