بررسي چقرمگي ضربه و خواص مكانيكي فلزجوش فولاد ساده كربني جوشكاري شده به روش SMAW با الكترودهاي پوشش سلولزي و روتيلي

در تحقيق حاضر اتصال فولاد 37 با الكترودهاي 6010 و 6013 به روش انجام شد. پس از تهيه نمونه، بررسي ريزساختار توسط ميكروسكوپ نوري و الكتروني انجام شد و جهت بررسي خواص مكانيكي، آزمون هاي ضربه، كشش، خمش و ميكروسختي انجام گرديد. نتايج نشان داد، كه با كاهش زمان و افزايش سرعت سردشدن، ريزساختار فريت ويدمن اشتاتن و فريت ظريف در منطقه فلزجوش نمونه 6013 به ريزساختار فريت سوزني و فريت ريز هم محور (با متوسط اندازه دانه كمتر) در منطقه فلزجوش نمونه 6010 تبديل شده است. همچنين، نمونه 6010 داراي قطر ميانگين و كسرحجمي آخال كمتر (2.3 %) نسبت به نمونه6013 (3.6 %) مي باشد. علاوه بر اين، انرژي ضربه نمونه 6010 پس از فرآيند جوشكاري در دماي محيط برابر 87 و در دماي 30- درجه سانتيگراد برابر 25.5 ژول است، در صورتي كه نمونه 6013 به ترتيب برابر 61 و 17.5 ژول مي باشد. همچنين، انرژي ضربه نمونه 6010 پس از گذشت 562 روز از فرآيند جوشكاري در دماي محيط برابر 83 و در دماي 30- درجه سانتيگراد برابر 18.5 ژول است، در صورتي كه نمونه 6013 به ترتيب برابر 51 و 8 ژول مي باشد. نتايج آزمون كشش نشان داد، نمونه 6010 و 6013 داراي استحكام تسليم و استحكام كشش نهايي تقريباً يكساني در منطقه فلزجوش مي باشند. نتايج آزمون خمش نشان داد، دو نمونه جوشكاري شده به دليل يكسان بودن استحكام تسليم ناشي از نوع ساختار و اندازه دانه هاي تشكيل شده، داراي انعطاف پذيري و نرمي يكساني مي باشند. نتايج آزمون ميكروسختي نشان داد، ميانگين سختي دو نمونه تفاوتي با يكديگر ندارند و اين مقدار در مقطع فلزجوش نمونه هاي 6010 و 6013 به طور ميانگين، به ترتيب برابر 148و150 مي باشد.