مؤلفه هاي هنر محيط زيستي اندرو براون در آثار هنرمندان زن فعال در حوزه فمينيسم بوم شناختي (مطالعه موردي: اگنس دنس، باسيا ايرلند و نري آكسمن)

هنر محيط‌زيستي يكي از گرايش‌هاي هنر معاصر و زيرمجموعه هنر محيطي است كه مجموعه فعاليتهايي براي تعامل هنرمند و محيط‌زيست با اصول مشترك و ويژگي‌هاي مختلف را مدنظر دارد. با گسترش مباحث محيط‌زيستي، فمينيسم بوم‌شناختي رويكرد سلطه مدار (مردانه) با زنان و ساير انواع فرودست (فرهنگي و طبيعي) را مورد نقد و اعتراض قرار مي‌دهد. هنرمندان زن، گرايشهاي زنانه و مفاهيم بوم‌شناسانه را توأمان در آثارشان نشان داده‌اند. آنان در جستجوي بازآفريني هنرهاي زيبا و استخراج از هنر سنتي گام بر‌مي‌دارند. سوال اصلي پژوهش چنين است كه هنرمندان زن از چه مؤلفه‌ها و شيوه‌هايي براي خلق اثر در پروژه‌هاي هنر محيطي و فمينيسم بوم‌شناختي استفاده مي كنند؟ اين پژوهش با هدف مطالعه بازنمايي جنسيت در هنر فمينيسم بوم‌شناختي، به رويكرد هنرمندان زن و مصاديق آن مي‌پردازد. در اين پژوهش از روش كيفي و توصيفي تحليلي و گردآوري اطلاعات با استفاده از منابع كتابخانه‌اي انجام شده، كه بر مبناي مؤلفه‌هاي هنر محيط‌زيستي اندرو براون پژوهشگر عرصه محيط‌زيستي براي توضيح و تحليل مفاهيم در آثار هنرمندان تدوين شده است. با مطالعه آثار ده هنرمند زن، از ميان آنها اگنس دنس، باسيا ايرلند و نري آكسمن انتخاب شده اند. نتايج بيانگر آن است كه اين هنرمندان سه رويكرد: هنر بدن‌مند، الهام گرفته شده از صنايع‌دستي (هنر دستكار زنانه) و استفاده از روندهاي مشاركتي را مورد توجه قرار داده اند. آثار اين هنرمندان ضمن اينكه با مؤلفه هاي هنر محيط زيستي اندرو براون مطابقت دارد، همچنين به تجسم مفاهيمي چون انگاره مادر طبيعت و كهن الگوي زن زمين پرداخته است.