جايگاه اخلاقي عفت در سوره نور با تأكيد بر آراي تفسيري آيت‎الله جوادي آملي

عفت يكي از مفاهيم اخلاقي است كه هر چند در اخلاق فلسفي يونانيان به عنوان يكي از فضائل چهارگانه مورد بحث است، اما در منظومه ارزش‌هاي اخلاق ديني جايگاه ويژه‎اي دارد. قرآن توجه ويژه‎اي به مسئله عفت و نقش آن در سلامت فردي و اجتماعي دارد و در برخي از سوره‎ها از جمله سوره نور به طور خاص بدان پرداخته است. با بررسي جايگاه عفت در سوره نور مي‌توان دريافت كه خداوند در آياتي به هم پيوسته و مرتبط عفت فردي و اجتماعي و نيز اسباب به‎دست آوردن آن را مورد اشاره قرار داده است. اقسام عفاف جنبه‌هاي مختلف زندگي انسان را در برگرفته و زنان و مردان هم در نگاه، و هم در گفتار دعوت به رعايت عفاف و خويشتن‌داري شده‎اند. همچنين راهكارهاي گسترش اين فضيلت اخلاقي در جامعه نيز از آيات سوره نور قابل استفاده است. پژوهش حاضر پس از بيان اقسام عفاف در سوره نور در مورد عفت به روش توصيفي ـ تحليلي و با استفاده از داده‌هاي كتابخانه‌اي و شيوه تفسيري به خصوص آراي تفسيري آيت‎الله جوادي آملي به تحليل آن‌ها پرداخته است. از بررسي‌هاي انجام شده اين نتيجه حاصل مي‌شود كه عفت از نظر آيت‎الله جوادي‌آملي حالتي نفساني است كه باعث جلوگيري از غلبه شهوت بر انسان شده و در مسائل غريز‌ي و مالي هم استفاده شده است. و از راهكارهاي عملي در تحصيل و گسترش عفاف؛ تلاش براي تهذيب نفس، پوشيدگي روابط جنسي همسران، ترويج فرهنگ ازدواج و داشتن توان مهار خواهش‌هاي نفساني است.