اثربخشي آموزش مفاهيم هوش اخلاقي از طريق انيميشن، قصه، تصاوير و بازي رايانه‌اي به كودكان

امروزه رقابت براي دستيابي به فناوري‌هاي جديد بالا گرفته ولي متاسفانه فراموش شده كه براي رسيدن به كمال مطلوب، بشر نيازمند قطب نمايي به نام «اخلاق» است. دو دغدغه درباره كودكان مطرح است اول نبود اخلاقيات، و دوم گسترش فناوري‌هاي نويني كه با زندگي كودكان آميخته شده است. بر‌ اين اساس ضروري است با استفاده از همين ابزار نوين، زمينه افزايش رفتارهاي اخلاقي فراهم گردد. خوشبختانه هوش اخلاقي وراثتي نبوده و امكان افزايش و ارتقاء آن وجود دارد و با توجه به اينكه زمان آموزش آن، دوران كودكي است؛ نبايد در اين امر مهم كوتاهي كرد. هدف اين پژوهش تعيين اثربخشي آموزش هوش اخلاقي از طريق انيميشن، قصه، تصاوير و بازي‌هاي رايانه‌اي بر كودكان بوده و براي اجراي اين پژوهش از روش پژوهشي نيمه‌تجربي و بررسي طرح‌هاي عاملي استفاده شده است. بنابراين تعداد 100 نفر دانش آموز دختر مدارس اصفهان انتخاب و در 5 گروه تقسيم‌بندي و سپس سطح هوش اخلاقي آنان با استفاده از پرسشنامه «هوش اخلاقي بوربا» بررسي گرديد. پس از ارائه آموزش از طريق انيميشن، قصه و... دوباره سطح هوش اخلاقي بررسي و بعد از يكماه پايداري نتايج ارزيابي گرديد. يافته‌ها نشان داد آموزش‌هايي كه از طريق انيميشن، قصه، تصاوير و بازي‌هاي رايانه‌اي ارائه گرديد موجب افزايش هوش اخلاقي كودكان شده است؛ منتها با مقايسه تغييرات، معلوم شد قصه و انيميشن بيشترين تاثير را در افزايش هوش اخلاقي دارند و تصوير، تاثير كمتري نسبت به آنها و در آخر بازي رايانه‌اي كمترين تأثير را در افزايش هوش اخلاقي در مقايسه با سه گروه آزمايشي ديگر دارد.