تأثير انگيزه‌هاي مذهبي، انساني و مالي بر قصد مشاركت خيرخواهانه، قصد خريد و نگرش به فروشگاه

اسلام، به عنوان يك دين كامل و اصلي در جهان، بر كمك به فقرا و حمايت از بي خانمان ها و نيازمندان، تأكيد زيادي داشته است. اسلام، همواره پيروان خود را به فعاليت در اموري كه براي جامعه مفيد است، تشويق مي كند. هدف پژوهش حاضر، بررسي انگيزه هاي افراد در كمك كردن به ديگران است. براي اين منظور، سه انگيزه ي مذهبي، انساني و مالي به عنوان انگيزه هاي احتمالي براي بروز رفتارهاي خيرخواهانه در نظر گرفته شد. پژوهش حاضر با توجه به هدف، كاربردي و با توجه به روش، تجربي است و از طرح عاملي 2×2×3 شامل نوع محرك رفتار (مذهبي، انسان دوستانه، مالي) × نوع محصول اعطايي (غذايي، بهداشتي) × هنجارهاي گروهي (حضور اطرافيان، عدم حضور اطرافيان)، مجموعاً 12 سناريو استفاده شده است. داده‌هاي پژوهش از طريق پرسشنامه مبتني بر سناريو با كاربرد متن و تصوير گردآوري شده است. در اين مطالعه به تعداد هر يك از گروه هاي حاصل از طرح هاي عاملي تعداد 30 نمونه آماري از جامعه آماري دانشجويان به روش نمونه گيري دردسترس انتخاب شدند. براي تجزيه و تحليل داده ها نيز از آزمون مانووا استفاده شده است. نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه انگيزه هاي مذهبي در كشور ايران با توجه به اينكه گستره مذهب به عنوان يك ارزش اخلاقي جايگاه مهمي در باورهاي مردم دارد نسبت به ساير محرك هاي انگيزشي تاثيرگذارتر است. از آنجا كه مطالعه حاضر در دوره زماني شيوع بيماري كرونا انجام شده است اين پارامتر بر نتايج پژوهش تاثيرگذار بوده به نحوي فعاليت هاي خيرخواهانه در خصوص محصولات بهداشتي بيشتر از محصولات غذايي تاثيرگذار بوده است. درواقع افراد بيشتر تمايل به اهداي محصولات بهداشتي (مانند ماسك) داشتند.