ارائه الگوي عوامل تاثيرگذار بر تمايلات رفتاري گردشگران نسبت به مصرف غذا در استان گيلان با استفاده از نظريه داده‌‌ بنياد

عدم شناخت تمايلات ‌رفتاري گردشگران، بواسطه نگاه سنتي به غذا به‌عنوان يك عامل ثانويه فعاليت گردشگري و نه به‌عنوان يك جاذبه اصلي، تدوين برنامه‌هاي راهبردي گردشگري غذا را با دشواري مواجه ساخته است. هدف اين پژوهش، ارائه الگوي عوامل اثرگذار بر تمايلات رفتاري گردشگران نسبت به مصرف غذا در استان گيلان با استفاده از روش پژوهش كيفي و نظريه داده‌بنياد كلاسيك است. با توجه به اهداف كاربردي پژوهش، جامعه‌آماري 12 نفر از خبرگان گردشگري، بازاريابي، كارآفرينان و فعالان عرصه غذا هستند كه حداقل از 5 سال سابقه‌كاري مستمر در اين بخش برخوردارند. انتخاب اين نمونه‌ها با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند انجام پذيرفت و مصاحبه‌هاي نيمه ساختاريافته با طرح پنج سوال كلي تا تحقق اشباع‌نظري در مصاحبه دهم ادامه يافت. تحليل داده‌ها در سه مرحله كدگذاري باز، انتخابي و نظري منجر به استخراج 201 مفهوم، 10 مقوله فرعي و 3 مقوله اصلي از تلفيق و طبقه‌بندي مفاهيم شد. الگوي پژوهش مبتني بر فرآيند كدگذاري داده‌هاي كيفي با رهيافت كلاسيك گليزر ترسيم شد. بر مبناي مدل، از يك‌طرف، خصوصيات غذا (كيفيت و ايمني‌غذا، جذابيت‌غذا و فرهنگ‌غذايي) و از طرف‌ديگر، خصوصيات‌محيط گردشگري غذا (تبليغات و اطلاع‌رساني، وضعيت رستوران‌ها و وضعيت بازارهاي محلي)؛ خصوصيات‌شخصي گردشگران (تداعي‌مقصد گردشگري‌غذا، تجربه مقصد گردشگري غذا، دلبستگي به مقصد گردشگري غذا و رضايت از مقصد گردشگري غذا) را تحت‌تأثير قرار مي‌دهند. در نهايت، خصوصيات‌شخصي گردشگران غذا، بر تمايلات رفتاري گردشگران نسبت به مصرف غذا براي سفر اثرگذار است. علاوه براين، مي توان گفت كه تمايلات‌ رفتاري مي‌تواند بصورت مستقيم، تحت‌تاثير خصوصيات‌غذا و محيط گردشگري غذا قرار بگيرد.