ارائه مدل مطلوب ارتقاي انعطاف‌پذيري شناختي مبتني بر ذهن آگاهي در پرستاران

زمينه و هدف: پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل مطلوب ارتقاي انعطاف‌پذيري شناختي مبتني بر ذهن آگاهي در پرستاران انجام شد. روش و مواد: اين پژوهش به لحاظ هدف، كاربردي و همچنين، به لحاظ نوع داده‌ها، آميخته از نوع كيفي بود. روش پژوهش به لحاظ ماهيت تحليل مضمون بود. جامعة مورد مطالعه شامل مقالات، كتب و مجلاتي كه با انعطاف‌پذيري شناختي مبتني بر ذهن آگاهي مرتبط بود، استفاده شد. حجم‌نمونه 15 مقاله و كتاب با توجه به اصل اشباع و روش نمونه‌گيري غيرتصادفي هدفمند در نظر گرفته شد در بخش كيفي پروتكل طراحي شد تجزيه و تحليل داده‌ها تحليل مضمون بود. يافته‌ها: براساس نتايج بخش كيفي پروتكل انعطاف‌پذيري شناختي مبتني بر ذهن آگاهي طراحي شد و سپس اعتبار آن بر اساس نظر خبرگان مورد بررسي قرار گرفت و تاييد شد. نتايج نشان داد كه از ميان 45 شاخص (گويه) موجود، 8 مؤلفه اصلي شناسايي شد. نتيجه‌گيري: از جمله مولفه‌هاي انعطاف‌پذيري شناختي مبتني بر ذهن آگاهي شامل بازسازي شناختي، آرميدگي، ادراك كنترل پذيري، مهارت حل مساله، مديريت استرس، مهارت رويارويي با موانع، مهارت خودمراقبتي و مهارت پذيرش و تغيير بود.‌