توسعۀ موضوعي فلسفه نزد علامه طباطبايي و تكوّن نظريۀ اعتباريات

تفاوت موضوع فلسفه نزد فيلسوفان به نحو قابل تأملي بر طرح و ارائۀ نظريات و نوآوري هاي علمي و درنتيجه گستره و كاركرد فلسفه اثرگذار است. نگاشتۀ حاضر با روش توصيفي-تحليلي به اين پرسش پاسخ مي دهد كه چگونه علامه طباطبايي با توسعۀ موضوعي فلسفه، زمينۀ طرح نظريۀ اعتباريات در فلسفه را فراهم نمود؟ رهيافت به‏دست‏آمده نشان مي‌دهد علامه طباطبايي با توسعۀ موضوعي فلسفه، زمينۀ ارائۀ نظريۀ اعتباريات در اين دانش را مهيا مي‌كند. با توجه به گسترۀ موضوعي فلسفه نزد علامه، مي‌توان فلسفه را بر دو قسم دانست كه موضوع يكي عام‌تر از ديگري است: 1. «فلسفۀ الهي» كه موضوع آن وجود عام يا «موجود بما هو موجود» است. 2. فلسفه در معنايي عام‌تر كه موضوع آن «مطلق واقعيت» است و تمام واقعيات اعم از «وجود عام» و «وجودات خاص» و نيز «حقايق» و «اعتباريات» را شامل مي شود. مفاهيم اعتباري اگرچه خود نمايانگر امر عيني و واقعي نيستند، به واسطۀ پيوند با موضوع فلسفه‌هاي عمومي يعني واقعيت، سهمي از حقيقت پيدا مي كنند. اين امر، زمينۀ تحليل هستي شناختي اعتباريات را در فلسفه با موضوع مطلق واقعيت فراهم مي آورد.