تبيين ديدگاه علامه طباطبائي درخصوص معاد جسماني و پاسخگويي به شبهات آن در تفسير الميزان

معاد جسماني همواره يكي از موضوعات مهم و مورد بحث در ميان فيلسوفان بوده است. در اين ميان، علامه طباطبائي نظرات جديدي را در اين رابطه ارائه كرده و معتقد است كه بدن انسان در عالم آخرت دوباره زنده شده و به سوي روح حركت مي‌كند و به آن ملحق مي‌شود. وي براي نفس انسان جايگاهي مهم و بنيادين قائل شده بدين معنا كه فاني نمي‌شود و در اثر حركت جوهري، كمال و فعليتي خاص پيدا مي‌كند. ايشان همچنين نظر ديگر فلاسفه مبني بر نزول نفس و اتحاد با بدن را رد كرده و با دلايل عقلي اثبات مي‌نمايد موجودي كه كمال يافته، محال است مجدداً به مرتبه پايين‌تر نزول يابد. يكي ديگر از مهم‌ترين مباحث ايشان كه در واقع پاسخي به شبهات مطرح شده در خصوص معاد جسماني است، مسئله رابطه عينيّت و مثليّت بدن و نفس در دنيا و آخرت مي‌باشد كه در اين مقاله پژوهشي تلاش شده با مطالعه تحليلي و توصيفي تفسير الميزان، مجموعه نظرات كلي علامه طباطبايي پيرامون معاد جسماني با رويكرد پاسخگويي به شبهات اين حوزه، تبيين شود. در باب مثليت و عينيت بدن اخروي با بدن دنيوي در اين مقاله تاكيد مي شود كه با توجه به مباني فلسفي علامه طباطبائي مي توان هر دو ديدگاه ايشان نبست به مثليت و يا عينيت بدن اخروي با بدن دنيوي را پذيرفت بدون آنكه با يكديگر تضادي داشته باشند.