اثر پول الكترونيك و ابزارهاي نوين پرداخت بر متغيرهاي جمع پولي و نقش بانك‌ ها در تورم و نقدينگي

هدف: سياست‌ گذاران اقتصادي همواره براي دستيابي به اهداف اقتصادي موردنظر خود از سياست‌هاي پولي به‌عنوان يكي از عوامل تاثيرگذار در رشد اقتصادي بهره مي‌ برند. از طرفي، ظهور ابزارهاي نوين پولي و گسترش استفاده از پول و سيستم‌هاي پرداخت الكترونيكي مي‌ تواند با تاثير بر عرضه پول، ذخاير بانك‌ها، پايه‌ پولي، سرعت گردش نقدينگي و ضريب فزاينده پولي، اثرگذاري سياست‌هاي پولي بر متغيرهاي اقتصادي نظير تورم و رشد اقتصادي را تحت شعاع قرار دهد كه در اين ‌بين، بانك‌ها نيز با نقشي كه در توسعه و گسترش ابزارهاي نوين پرداخت دارند، مي ‌توانند سياست‌ ها و متغيرهاي كلان اقتصادي را تحت تاثير قرار دهند؛ بنابراين، در اين مطالعه به بررسي چگونگي تاثير پول الكترونيك و ابزارهاي نوين پرداخت بر متغيرهاي جمع پولي با در نظر گرفتن نقش واسط بانك‌ها، پرداخته شده است.روش‌شناسي پژوهش: در اين پژوهش، براي بررسي موضوع موردنظر از روش داده‌ هاي تابلويي، معادلات هم‌زمان، الگوي خود رگرسيون برداري و داده‌ هاي سال‌هاي ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۸ استفاده شده است.يافته‌ها: بر اساس نتايج حاصله، گسترش پول الكترونيك و ابزارهاي پرداخت، منجر به افزايش نقدينگي و تورم مي ‌گردد. بانك‌ها نيز از طريق كنترل ميزان ابزارهاي پرداخت و ابداعات در آن‌ها، نقش بسزايي در اين متغيرها دارند. از طرفي، گسترش پول الكترونيك سبب مي‌ شود كه دستيابي به آثار هدف ‌گذاري شده از طريق سياست پولي نرخ ارز و نرخ ذخيره قانوني با تغييرات كمتري در اين نرخ‌ ها حاصل گردد و ليكن براي رسيدن به اهداف سياست پولي اعمال‌شده از طريق نرخ سود علي‌ الحساب، بايد تغييرات بيشتري در نرخ ‌هاي مذكور لحاظ نمود.اصالت/ارزش افزوده علمي: برونداد اين پژوهش، ارايه راهكار جهت اعمال سياست بهينه پولي با توجه به گسترش روزافزون استفاده از ابزار هاي نوين پرداخت بوده و مي‌ تواند سياست ‌گذاران پولي را در اعمال سياست‌هاي كارا، ياري رساند.