ارايه يك مدل تصميم ‌گيري چند هدفه براي موازنه تبادل هزينه - زمان با در نظر گرفتن ارزش زماني پول و حل آن با استفاده از بهينه‌ سازي ازدحام ذرات

هدف: تبادل هزينه و زمان در زمان‌ بندي پروژه، يكي از چالش ‌هاي مهم و پرمخاطب است كه توجه زيادي را به خود جلب كرده است. اين تحقيق با هدف ايجاد تعادل بين فشرده‌سازي زماني و تاخير در اجراي فعاليت‌ها، به‌منظور بهينه‌سازي استفاده از منابع و انتخاب زمان اجراي فعاليت‌ها با توجه به محدوديت‌هاي موجود، صورت گرفته است. در اين راستا، تلاش شده است كه با استفاده از يك مدل رياضي دو هدفه، تصميم‌گيرندگان را در انتخاب بهترين زمان‌بندي براي اجراي پروژه‌ها ياري دهيم.روش‌شناسي پژوهش: در اين مطالعه، يك مدل رياضي دو هدفه براي توازن هزينه-زمان با فرض تابع هزينه غيرخطي و در نظر گرفتن ارزش زماني پول توسعه داده شده است. سپس مدل پيشنهادي با استفاده از الگوريتم بهينه‌سازي ذرات چند هدفه (MOPSO) حل شده و تاثير فشرده‌سازي زماني و تاخير فعاليت‌ها بر نتايج تحليل مي‌شود.يافته‌ها: نتايج به‌دست‌آمده از مدل پيشنهادي نشان مي‌دهند كه اين مدل مي‌تواند با در نظر گرفتن محدوديت‌ها و ظرفيت‌هاي موجود، استفاده بهينه‌اي از منابع پروژه فراهم كند و به تصميم‌گيرندگان امكان دهد تا زمان‌بندي فعاليت‌ها را به‌گونه‌اي تنظيم كنند كه بهترين تعادل ميان هزينه و زمان به‌دست آيد. همچنين، در اين مدل فرض بر اين است كه هزينه‌ها به شكل غيرخطي و براساس ارزش زماني پول محاسبه شوند. اين ويژگي باعث مي‌شود تصميمات زمانبندي با در نظر گرفتن تاثيرات ارزش زماني پول اتخاذ شوند و از اين طريق، هزينه‌هاي مرتبط با تاخيرها كاهش يافته و بهره‌وري كلي پروژه افزايش يابد.اصالت/ارزش افزوده علمي: اين پژوهش با ارايه يك مدل تصميم‌گيري دو هدفه و استفاده از رويكرد ارزش زماني پول در زمانبندي پروژه‌ها، گامي نوين در بهينه‌سازي تبادل هزينه-زمان برداشته است. برخلاف بسياري از مطالعات قبلي كه تمركز صرف بر كاهش هزينه‌ها يا زمان پروژه دارند، مدل پيشنهادي تلاش مي‌كند تا با لحاظ كردن پيچيدگي‌هاي غيرخطي و تاثير ارزش زماني پول، راهكاري جامع‌تر براي موازنه هزينه و زمان ارايه دهد. اين مدل به مديران پروژه كمك مي‌كند تا با بينش بهتري نسبت به تاثيرات زمان و هزينه، تخصيص منابع را بهينه‌سازي كرده و با كاهش تاخيرات، عملكرد پروژه‌ها را بهبود بخشند.