نقش شاخص‌هاي پيكرسنجي و هوش معنوي در پيش‌بيني رضايت از تصوير بدني در دختران جوان

هدف: پژوهش حاضر با هدف نقش شاخص هاي آنتروپومتري و هوش معنوي در پيش بيني رضايت از تصوير بدني در دانشجويان دختر انجام شد. روش : در اين مطالعه مقطعي، تعداد 349 نفر از دانشجويان دختر دانشگاه شاهد در سال تحصيلي 1401-1402 به عنوان نمونه شركت كردند. شاخص هاي پيكرسنجي، هوش معنوي و تصوير بدني ادراك شده آزمودني ها مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با استفاده از آمار توصيفي، آزمون همبستگي و رگرسيون خطي چند متغيره با روش گام به گام تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان دهنده اين بود كه تصوير بدني ادراك شده با شاخص توده بدني (0.025=p)، دور كمر (0.006=p)، دور شكم (0.001=p)، دور لگن (0.017=p) و نسبت دور كمر به قد (0.004=p) همبستگي معكوس و معناداري داشت. بين هوش معنوي و تصوير بدني ادراك شده نيز همبستگي مثبت معناداري وجود داشت (0.001˂p). همچنين، بهره هوش معنوي با بيش تر خرده مقياس هاي تصوير بدني ادراك شده (بجز، گرايش به ظاهر، گرايش به بيماري، وزن ذهني و دلمشغولي با اضافه وزن) همبستگي مثبت و معناداري داشت (0.001˂p). نتايج رگرسيون خطي چندگانه نشان داد كه بهره هوش معنوي بالاترين قدرت پيش بيني تصوير بدني را به همراه داشت و ميانگين تصوير بدني ادراك شده به ازاي يك واحد افزايش نمره هوش معنوي، 19.4 درصد بهبود مي يابد.