واكاوي عوامل مؤثر بر ميل به فرزندآوري با رويكرد پديدارشناسي

هدف: هدف پژوهش حاضر كشف و فهم مؤلفه‌هاي مؤثر در فرايند فرزندآوري در زنان متأهل ايراني است كه با استفاده از روش كلايزي و راهبرد پديدارشناسي در پائيز سال 1401 انجام شده است. روش : به‌منظور جمع‌آوري داده‌ها با بهره‌گيري از نمونه‌گيري هدفمند و روش مصاحبه نيمه‌ساختارمند؛ در مصاحبه 23اُم اشباع نظري حاصل شد. اين داده‌ها در مراحل هفت‌گانه روش كلايزي تحليل و اعتبار روايي آن‌ها با استفاده از معيارهاي لينكولن و گوبا بررسي و تأييد شد. يافته ها: يافته‌هاي حاصل حاكي از احصا 8-مضمون بود كه 32-خوشه و 87 كد را پوشش مي‌دادند. بر اساس كدهاي شناسايي شده، مضاميني همچون اقتصادي(21كد)، فردي(19كد) و روانشناختي(14كد)، به ترتيب داراي اولويت بودند. برحسب فراواني نيز، بيشترين فراواني مربوط به مشكلات اقتصادي در خوشه موانع دولتي، مشكلات معيشتي در خوشه جامعه، اجاره بها در خوشه مسكن، شاغل بودن مادر و امنيت شغلي زوجين در خوشه اشتغال، افزايش سن در خوشه سن، نگرش منفي در خوشه مدرنيته و عدم‌مسئوليت‌پذيري در خوشه پذيرش نقش خود به‌عنوان پدر و مادر، بوده است. نتيجه‌گيري: باتوجه‌به اينكه جامعه‌شناسان عقيده دارند تمركز جدي بر جوانان مبناي فرزندآوري براي نسل آينده است و ثروت هر كشور جمعيت جوان آن كشور است، بنابراين يافته‌هاي حاصل شده در پژوهش حاضر مي‌تواند براي توسعه و پياده‌سازي برنامه‌هاي بهبود فرزندآوري، موردتوجه مسئولان جامعه‌شناختي، اقتصادي، روان‌شناسي، مشاوره خانواده و ازدواج و واقع گردد.