امنيتي‌ كردن هويت در سياست خارجي و تضاد ميان منافع ذهني و عيني: مطالعه موردي آلمان نازي، شوروي و چين

هويت از منظر مفهومي دلالت بر مجموعه‌اي از خصوصيات ادراكي افراد و جوامع بشري در جهت تمايز از يكديگر دارد. اين مفهوم همواره به‌ مثابه مستمسكي براي حكومت‌ها در جهت ارضا منافع ذهني‌شان در سطوح فراملي مطرح بوده است. امنيتي‌كردن هويت در سياست خارجي يكي از راهبردهاي مهم به‌منظور پيشبرد اين روند مي‌باشد، ولي تجارب ناشي از كاربست آن در اعصار مختلف همواره نشان از خسران توسعه عيني كشورها در درازمدت دارد؛ لذا اين پرسش مطرح است كه امنيتي‌كردن هويت در سياست خارجي چگونه باعث ايجاد تضاد در ميان منافع ذهني و عيني مي‌شود. فرضيه پژوهشگران با تأكيد بر نمونه آلمان نازي، شوروي و جمهوري خلق چين بيان مي‌دارد كه راهبرد مزبور به دليل تهي ساختن منابع اقتصادي و انساني در جهت اعمال جبر معنايي بر ديگري، توأم با واكنش بديهي ديگران به اين امر موجبات انحطاط توسعه عيني كشور و تضاد آن با منافع ذهني حكومت را فراهم مي‌كند. بهره‌گيري از جهت‌گيري تحليلي نوآورانه مبتني بر نظريه امنيتي‌كردن مكتب كپنهاگ، در نهايت موجب تصديق فرضيه مذكور شده است. شايان ذكر است كه روش اين پژوهش از نوع تحليل محتوي توأم با بهره‌گيري از داده‌هاي كتابخانه‌اي و آماري بوده است.