تلفيق تصميم گيري چند معياره و بهينه سازي رياضي، زمينه اي براي تصميم گيري سرمايه اي

پژوهش حاضر با هدف تلفيق رويكرد تصميم گيري چند معياره و بهينه سازي رياضي در ارزيابي كارآيي مالي و پالايش عوامل موثر بر آن انجام رسيده و براي اولين بار با تكيه بر يك تحليل كمّي بين تصميم سازي و تصميم گيري سرمايه اي تمايز قائل شده و در انتخاب گزينه سرمايه گذاري از تحليل پوششي داده ها بهره گرفته شده است. نوع پژوهش از جهت هدف نظري-كاربردي و با طرح تحقيق پيمايشي- پس روي دادي به انجام رسيده است. با روش ديميتل فازي، موثرترين عوامل كارآيي مالي را به ترتيب : 1) نسبت جاري، 2) نقدشوندگي دارايي، 3) نسبت مالكانه، 4) نرخ هزينه عملياتي، 5) اندازه شركت، 6) بازده عملياتي دارايي ها، 7) بازده خالص دارايي ها، 8) بازده حقوق صاحبان سهام، 9) گردش دارايي جاري، 10) متوسط بازده ماهانه، 11) قيمت روز به سود هر سهم، 12) رشد درآمد، ارزيابي كرد. جامعه آماري تحقيق در پالايش نهاده ها و ستانده ها مشتمل بر اساتيد و صاحب نظران و در تصميم سازي و تصميم گيري سرمايه اي انتخاب تركيب بهينه سرمايه اي، 183 شركت منتخب بورسي تهران بوده و ارزيابي كارآيي مالي منجر به شناسايي 42 شركت به عنوان گزينه هاي موجه سرمايه گذاري گرديد.