برررسي ارزيابي ريسك اعتباري با استفاده از شاخص هاي موثر بر تخمين رابطه ميان توسعه مالي و رشد اقتصادي رويكرد ماركوف سوئيچينگ

در حال حاضر به دليل نوسان هاي اقتصادي در ايران، بازده سرمايه گذاري بانكها در ايران دچار تحول بزرگي شده است. يكي از چالش هاي مهم پيش روي سرمايه گذاران بانك، تخصيص موثر پولشان به پروژه ها و ارزيابي دقيق ريسك اعتباري مي باشد. عوامل مختلفي بر ريسك اعتباري بانك ها موثر است كه در اين مطالعه به بررسي و تعيين متغيرهاي موثر بر تخمين ريسك اعتباري و سپس تعيين تاثير ريسك اعتباري بر عملكرد بازده سرمايه گذاري پرداخته مي شود. براي اين منظور سه فرضيه تعيين و از داده هاي سالانه شركت هاي عضو بورس اوراق بهادار تهران در دوره 1380 1399 براي آزمون فرضيه استفاده شد. روش مورد بررسي داراي داراي دومرحله است بطوريكه ابتدا در مرحله اول از روش ماركوف سوئيچينگ براي انتخاب متغيرهاي تاثيرگذار بر ريسك اعتباري استفاده مي شود و براي اين منظور از بررسي رابطه ميان شاخص هاي مهمي همچون توسعه مالي و رشد اقتصادي استفاده مي شود. پس از آن در مرحله دوم، از متغيرهاي مهم و تاثيرگذار منتخب در مرحله اول براي تخمين ريسك اعتباري و تاثيرش بر بازده سرمايه گذاري بانكها استفاده مي شود. يافته هاي حاصل از پژوهش نشان داد كه متغيرهايي از جمله نرخ بهره، تورم، نسبت اعتبار داخلي به بخش خصوصي و نرخ ارز تأثير قابل توجه و مثبتي بر ريسك اعتباري دارند و متغيرهايي همچون سرمايه گذاري خارجي مستقيم و نرخ رشد توليد ناخالص داخلي واقعي ساليانه تاثير منفي و معناداري بر ريسك اعتباري دارند و ريسك اعتباري تاثير منفي و معناداري بر بازده سرمايه گذاري دارد.