ارتباط بين افشاء داوطلبانه و عملكرد مالي با تأكيد بر سازوكارهاي نظام راهبري شركتي

هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط بين افشاء داوطلبانه و عملكرد مالي شركت ها و تأثير سازوكارهاي راهبري شركتي بر عملكرد مالي و همچنين تأثير سازوكارهاي راهبري شركتي بر رابطه بين افشاء داوطلبانه و عملكرد مالي شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد. به همين منظور داده هاي مربوط به 98 شركت در بازه زماني سال هاي 1390 تا 1398 جمع آوري شد. به منظور بررسي روابط بين متغيرها از رگرسيون چند متغيره همچنين جهت آزمون فرضيه ها از روش داده هاي تركيبي استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد بين افشاء داوطلبانه و عملكرد مالي شركت ها ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد. در واقع افزايش افشاي داوطلبانه، مشكلات نمايندگي را از طريق كاهش عدم تقارن اطلاعاتي بين مديريت و سرمايه گذاران كاهش مي دهد. با كاهش عدم تقارن اطلاعات، تقاضا براي معاملات افزايش مي يابد. با افزايش تقاضا، قيمت سهام بالا رفته و عملكرد مالي شركت بهبود مي يابد. همچنين بين نظام راهبري شركتي(دروني و بيروني) و عملكرد مالي شركت ها نيز ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد. شركتهايي با سازوكارهاي راهبري بهتر، شكاف قيمتي باريك تر، كيفيت بالاتر سهام، كمترين تأثير قيمت از حجم را به دنبال دارند. اين عوامل عملكرد مالي مطلوب شركت را به دنبال دارد. همچنين نظام راهبري شركتي ارتباط بين افشاء داوطلبانه و عملكردمالي شركت ها را تقويت مي كند. راهبري شركتي خوب باعث ارتقاي شفافيت و افشا داوطلبانه مي شود. افزايش افشا منجر به كاهش عدم تقارن اطلاعاتي و در نتيجه بهبود عملكرد مالي شركت مي شود.