شناسايي عوامل علي و معلولي موثر بر سكوت سازماني به روش ديمتل فازي در شركت هاي مالي و سرمايه گذاري خراسان رضوي

امروزه بسياري از سازمان‌ها بيش‌ازپيش از كاركنان خود مي‌خواهند خلاق باشند، اظهارنظر بيشتري كنند و مسئوليت بيشتري بپذيرند. سكوت كاركنان، با محدود كردن اظهارنظر كاركنان، سبب كاهش اثربخشي فرايندهاي تغيير مي گردد و بسياري از سازمان ها از آن گله دارند. پديده رفتاري به وسيله ممانعت از بازخور منفي، مانع تحول و توسعه سازماني موثر مي شود، از اين رو سازمان توانايي بررسي و تصحيح خطاها را از دست مي دهد. بنابراين توجه به اين مشكل رايج در سازمان ها، از اهميت زيادي برخوردار است.هدف اصلي پژوهش حاضر، ارائه روشي براي شناسايي و اولويت بندي عوامل موثر بر سكوت سازماني به روش ديمتل فازي در شركتهاي سرمايه گذاري خراسان رضوي است. جامعه آماري اين پژوهش را 12 تَن از خبرگان حوزه مديريت مالي وسرمايه گذاري در « موسسات مالي وسرمايه گذاري » تشكيل ميدهند كه اين افراد بر اساس رويكرد نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. در اين پژوهش با مطالعه مباني نظري پژوهشهاي داخلي و خارجي 25 عامل موثر بر سكوت سازماني در اين شركتها را شناسايي كرد كه اين 25 معيار شامل عوامل مديريتي،عوامل مربوط به كاركنان و عوامل سازماني است. در پژوهش حاضر، براي گردآوري داده ها از دو پرسشنامه استفاده شد. براي تجزيه وتحليل دادهها، دو روش ديمتل فازي و آزمون t اسيودنت به كار رفت..در ادامه آزمون ديمتل فازي انجام پذيرفت كه عوامل تاثيرگذار (علّي) و تاثير پذير(معلولي) شناسايي شدند