مدل يابي افكار خودكشي بر اساس سبك دلبستگي نا ايمن، توانايي ذهني سازي و ناگويي هيجاني در دانش آموزان دختر

مقدمه: دانش آموزان نوجوان يكي از گروه هاي در معرض خودكشي مي باشند و افكار خودكشي يك عامل پيش بيني كننده مهم براي اقدام به خودكشي و تكميل آن است. از اين رو، پژوهش حاضر با هدف مدل يابي افكار خودكشي بر اساس سبك دلبستگي ناايمن، توانايي ذهني سازي و ناگويي هيجاني در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه انجام شد.روش : روش پژوهش توصيفي- همبستگي از نوع معادلات ساختاري بود. جامعه آماري پژوهش شامل دانش آموزان دختر متوسطه دوم در مدارس منطقه دو شهر تهران كه داراي افكار خودكشي بودند، مي شد. نمونه آماري شامل 220 دانش آموز داراي افكار خودكشي بود كه به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. در اين پژوهش از پرسشنامه هاي سبك هاي دلبستگي، كنش وري تاملي، ناگويي هيجاني و ايده پردازي خودكشي «بك» استفاده شد. داده هـاي پژوهـش بـا اسـتفاده از نـرم افزارهـاي  Spssو Amos و بـه كمـك روش مـدل يابـي معـادلات سـاختاري تحليـل شـد.يافته ها: نتايج نشان داد اثر مستقيم متغير‌ دلبستگي ناايمن دوسوگرا (2.80 t= ،0.39 = β)، دلبستگي ناايمن اجتنابي (3.01 t= ،0.68 = β)، اطمينان (7.16- t= ،0.53 = β)، عدم اطمينان (8.68 t= ،0.92 = β) و ناگويي هيجاني (3.91 t= ،0.43 = β) بر افكار خودكشي معنادار بود. همچنين اثر غيرمستقيم متغير دلبستگي ناايمن دوسوگرا بر افكار خودكشي از طريق نقش ميانجي ناگويي هيجاني (0.05 p، 0.40=b). اثر غيرمستقيم متغير سبك دلبستگي ناايمن اجتنابي بر افكار خودكشي از طريق نقش ناگويي هيجاني (0.05 p، 0.56=b) اثر غيرمستقيم متغير اطمينان (مولفه ذهني سازي) بر افكار خودكشي از طريق نقش ميانجي ناگويي (0.05 p، 0.42- =b) و اثر غيرمستقيم متغير عدم اطمينان (مولفه ذهني سازي) بر افكار خودكشي از طريق نقش ميانجي ناگويي هيجاني معني دار است (0.05 p، 0.61=b). نتايج همچنين نشان داد كه متغيرهاي پژوهش در مجموع 53 درصد از واريانس افكار خودكشي دانش آموزان را تبيين كردند.نتيجه گيري: براساس يافته هاي پژوهش مي توان نتيجه گرفت، درك باليني بهتر از ناگويي هيجاني در آسيب شناسي افكار خودكشي يك عنصر كليدي در ارزيابي و كار باليني با دانش آموزان دختر است. لذا پيشنهاد مي شود به درمان هاي مبتني بر تنظيم هيجان و ناگويي هيجاني با هدف كاهش افكار خودكشي در دانش آموزان دختر توجه ويژه اي شود.