تاثير آموزش ذهن‌آگاهي بر فشار مراقبتي و خستگي ناشي از شفقت در مراقبان بيماران كانديد پيوند قلب

مقدمه: اين پژوهش باهدف اثربخشي  آموزش ذهن‌آگاهي بر فشار مراقبتي و خستگي ناشي از شفقت در مراقبان بيماران كانديد پيوند قلب اجرا گرديد. روش كار: روش پژوهش نيمه‌آزمايشي و طرح آن پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه كنترل و مرحله پيگيري 45 روزه مي‌باشد. جامعه‌ي آماري شامل كليه پرستاران زن و مرد بخش پيوند قلب بيمارستان شهيد چمران اصفهان و بيمارستان مسيح دانشوري تهران در سال 1399 بود. به همين منظور تعداد 30 نفر پرستار  مشغول به كار در بخش پيوند قلب به روش نمونه‌گيري هدف‌مند  انتخاب و با گمارش تصادفي  در دو گروه آزمايش و كنترل  قرار گرفتند.  گروه آزمايش مداخلات ذهن‌آگاهي مراقب محور بر اساس بسته رزك(2015) را در طي ۸ جلسه ۴۵ دقيقه‌اي و هر هفته يك جلسه، به مدت ۲ ماه دريافت كردند. اين در حالي است كه گروه كنترل هيچ‌گونه مداخله‌اي را در طول پژوهش دريافت نكردند. ابزار اندازه‌گيري شامل پرسش‌نامه فشار مراقبتي (نواك و گست، 1989) و پرسش‌نامه كيفيت كاري (فيگلي، 1990) بود. جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر استفاده شد. يافته ها: ميانگين و انحراف فشار مراقبتي و خستگي ناشي از شفقت در گروه آزمايش به تفكيك در پيش آزمون برابر با (14/950 ± 70/666)، (±6/895 53/533) و در پس آزمون برابر با ( 872 / 3± 00 / 36 )، (587 / 6± 600 / 39 ) بود . همچنين در گروه كنترل در پيش آزمون برابر با ( 087 / 14 ± 200 / 70 ) , (156 / 7± 733 / 55 ) و در پس آزمون برابر با (190 / 13 ± 00 / 70 )، (446 / 6 ± 466 /55) بود  نتايج حاصل حاكي از اثربخشي آموزش ذهن‌آگاهي بر فشار مراقبتي و خستگي ناشي از شفقت در مرحله پس‌آزمون  (p 0.05) و اثرات آموزش‌ها در مرحله پيگيري(p 0.05) نيز باقي مانده است. نتيجه گيري: با استناد به يافته‌هاي به‌دست آمده از پژوهش حاضر، مي‌توان نتيجه گرفت كه آموزش ذهن‌آگاهي مي‌تواند به‌عنوان يك روش مداخله‌اي، در كاهش فشار مراقبتي و خستگي ناشي از شفقت در مراقبان بيماران كانديد پيوند قلب مورد استفاده قرار گيرد.