بررسي برازش ساختاري صفات چهارگانه تاريك شخصيت (ساديسم ، خودشيفتگي، ماكياوليسم و جامعه ستيزي) بر اساس ابعاد مرضي شخصيت با ميانجيگري انعطاف‌پذيري روانشناختي در دانشجويان

مقدمه: صفات چهارگانه تاريك شخصيت به عنوان يك مدل نسبتاً جديد و يكپارچه از تركيب نظريه هاي مختلف شخصيت تشكيل شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسي برازش ساختاري صفات تاريك شخصيت بر اساس ابعاد مرضي شخصيت با ميانجي‌گري انعطاف‌پذيري روان شناختي در دانشجويان انجام شد. روش كار: اين پژوهش از نوع معادلات ساختاري بوده و جامعه آماري آن كليه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد بروجرد در سال تحصيلي 1403-1402 بودند كه به روش نمونه گيري در دسترس230 نفر انتخاب شدند. داده‌ها از پرسشنامه ابعاد مرضي شخصيت (PID-5-BF) كروگر و همكاران (2012)، پذيرش و عمل (AAQ-II) بوند و همكاران (2011)، چهارگانه كوتاه شخصيت (SD4) پائول و همكاران (2020) استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون همبستگي پيرسون و نر م افزار SPSS-24 و Amos-24 استفاده شد. يافته‌ها: مدل از برازش مطلوبي برخوردار بود. نتايج تأثير مستقيم ابعاد مرضي شخصيت بر سه صفت تاريك خودشيفتگي، سايكوپاتي و ساديسم تاييد نمود و شدت تأثير غير‌مستقيم ابعاد مرضي شخصيت بر انعطاف‌پذيري روان‌شناختي مقدار قوي (0.76=β) بود. نقش ميانجي گر انعطاف‌پذيري روان شناختي در رابطه بين ابعاد مرضي شخصيت با صفت تاريك سايكوپاتي تاييد شد (0.05 P). نتيجه گيري: ابعاد مرضي شخصيت به طور مستقيم بر خودشيفتگي، سايكوپاتي و ساديسم موثر و به طور غيرمستقيم بر سايكوپاتي اثرگذار بودند و انعطاف‌پذيري روان‌شناختي نقش مهمي بين صفات تاريك شخصيت و ابعاد مرضي ايفا كرد.