كاربست سياست هاي طراحي شهري در راستاي ايجاد محلات پايدار با تاكيد بر رويكرد TOD (موردپژوهي: محله منصور تبريز)

بيان مسئله: در شهرسازي معاصر دنيا، توجه به گسترش حمل و نقل عمومي و توسعه شهرها بر مبناي آن به يك اصل پذيرفته شده جهت مواجهه با ترافيك سنگين و مشكلات ناشي از آن و خلق محلاتي سرزنده، پويا و قابل زيست در شهرها تبديل شده است. ايده توسعه حمل و نقل محور(TOD) در سطح خرد با ارائه راهكارهاي طراحي شهري زمينه محور، بر گسترش اجتماعات محلي و محلات زيست پذير تأكيد مي كند. محلاتي پويا، كارا، سرزنده و مشوق تعاملات اجتماعي كه گسترش آنها از اهداف و انگاره هاي پايداري در طراحي شهري است.محله منصور تبريز از جمله محلاتي است كه در مجاورت خود با احداث ايستگاه متروي شهيد بهشتي مواجه بوده و برنامه و طرحي براي بررسي تاثيرپذيري محله از اين زيرساخت حمل و نقل عمومي صورت نپذيرفته است. از اين رو هدف پژوهش حاضر تبيين لزوم بهره مندي از مزاياي سيستم حمل و نقل عمومي در راستاي ايجاد و افزايش روند پايداري در محله منصور تبريز و كاربست سياست هاي طراحي شهري حمل و نقل محور در راستاي پايداري محدوده مورد مطالعه مي‌باشد. روش تحقيق پژوهش حاضر به صورت روش توصيفي و تحليلي است، روش گردآوري داده ها و اطلاعات به دو روش اسنادي، كتابخانه اي و همچنين پيمايشي و ميداني مي‌باشد در روش ميداني در قالب پرسشنامه، مشاهده و مصاحبه اطلاعات گردآوري مي گردد. در ادامه با استفاده از مدل آرگون چشم انداز نويسي، تعيين اهداف، راهبرد و سياست ها، به ارائه آلترناتيوها و ارزيابي آنها به كمك روش GAM پرداخته مي شود. انتخاب بهترين سناريو جهت رسيدن به طراحي مناسب براي محله منصور تبريز با بكارگيري رويكرد TOD و پايداري محله، به عنوان نتايج پژوهش تدوين گرديده است.