سنجش و اولويت بندي شاخص هاي شهر اكولوژيك در توسعه شهري با مدل يابي معادلات ساختاري (SEM ) (مورد مطالعه: شهر بندرعباس)

بيان مسئله: امروزه برنامه ريزي با تأكيد بر بعد اكولوژيكي ركن جدايي ناپذير توسعه پايدار شهري محسوب مي شود كه طي آن توسعه شهري مبتني بر رويكرد اكولوژيك از طريق كاهش اثرات زيست محيطي فعاليت هاي اقتصادي و بيشينه كردن روابط اجتماعي به دنبال رسيدن به شهر سالم است. اين پژوهش با ماهيت توسعه اي كاربردي و از نوع توصيفي تحليلي با سنجش شاخص هاي شهر اكولوژيك در توسعه شهري به اولويت بندي و مدل‌يابي ابعاد مؤثر بر توسعه شهري اكولوژيك در بندرعباس پرداخته است.‌ مطابق با نتايج تحليل، شاخص منظر و چشم انداز شهري و سلامت شهري به عنوان متغير مستقل به ترتيب با بار عاملي 0.94 و 0.88 بيشترين تأثير و شاخص آلودگي فضاي شهري نيز با 0.47 كمترين ميزان اهميت را بر روي سازه توسعه شهري اكولوژيك به عنوان متغير وابسته دارند. همچنين شاخص نفوذ در طبيعت و محيط با ضريب 0.79، حمل و نقل پايدار با ضريب 0.75، حس تعلق به مكان با ضريب 0.74 به ترتيب جايگاه هاي سوم تا پنجم را دارند. متغير مشاركت اجتماعي و دسترسي به خدمات شهري نيز به ترتيب با ضريب 0.63 و 0.51 در رتبه ششم و هفتم قرار دارند. مقادير آمارهاي مستخرج از مدل نظري تحقيق نيز همگي حاكي از انطباق خوب و مناسب مدل است و گويه هاي انتخاب شده براي سنجش الگوي توسعه بندرعباس مبتني بر رويكرد شهر اكولوژيك از اعتبار لازم برخوردار بوده و به خوبي مي توانند سازه/مؤلفه هاي هشتگانه تحقيق را مورد سنجش قرار دهند.اكولوژيگ از اعتبار لازم برخوردار بوده و به خوبي مي توانند سازه/مؤلفه هاي هشتگانه تحقيق را مورد سنجش قرار دهند.