تبيين مفهوم شكنندگي شهر و بررسي ابعاد و مؤلفه هاي هاي شهر شكننده مبتني بر مرور نظام مند

بيان مسئله: امروزه بيش از نيمي ‌از جمعيت جهان در شهرها زندگي مي كنند و با توجه به روندهاي جمعيت‌شناسي، شهرها به‌شدت تحت‌فشار هستند. بااين‌حال تنها تعداد كمي از آن‌ها به‌اندازه كافي مجهز به ابزاري براي مقابله با چالش هاي جهاني قرن بيست و يكم هستند و اگر به‌درستي مديريت نشوند، ممكن است به‌طور فزاينده اي شكننده شوند.هدف: اين پژوهش در راستاي درك شكنندگي و شناسايي عوامل ايجاد شكنندگي در شهرها در جهت معكوس ساختن روند شكنندگي گام برمي‌دارد.روش: پژوهش حاضر از طريق مرور نظام مند مبتني بر الگوي 7 مرحله اي با توجه به گزارش ترجيحي براي رهنمودهاي بررسي سيستماتيك، با تدوين استراتژي جستجوي مقالات بر اساس واژگان «شكنندگي»، «شهر شكننده»، «شكنندگي شهر» و «شكنندگي كشور» در پايگاه هاي استنادي معتبر آغاز گرديد، كه در مجموع به يافتن 722 منبع (اعم از مقاله، كتاب و گزارش هاي رسمي) انجاميد. پس از طي مراحل 7گانه از اين تعداد، 86 منبع برگزيده به‌منظور بررسي عميق تر انتخاب شد.يافته‌ها: نتايج نشان مي دهد كه شكنندگي شهر به معناي شكسته شدن شهر در برابر انباشتي از خطرات چندگانه است؛ بااين‌حال اجتناب‌ناپذير و برگشت پذير است. در ادامه ي بررسي هاي انجام‌شده شش بعد (نهادي؛ اقتصادي؛ اجتماعي؛ زيست محيطي؛ شرايط اقتصادي، اجتماعي و سياسي افراد؛ و روابط بين المللي) شناسايي شد كه فاكتورهاي احصا شده در اين ابعاد دسته بندي شدند و در نهايت چارچوب مفهومي شكنندگي شهر شكل گرفت.نتيجه گيري: پژوهش حاضر بيان مي كند كه شهرهايي كه در جهت رفع شكنندگي سرمايه گذاري مي كنند، بيشتر در آينده رشد خواهند كرد. بر اين اساس، برنامه ريزان شهري بايد سياست هايي با هدف كاهش شكنندگي شهر را در برنامه ريزي هاي توسعه بگنجاند و در تلاش گسترده تري براي تقويت زيرساخت هاي ضعيف و گسترش معيشت گام بردارد.