نمودها و فراواني‌‌ي خشونت‌نمادين در برنامه درسي‌ي دوره ابتدايي مدارس تهران

اين پژوهش با هدف شناسايي و تبيين خشونت نمادين و فراواني شيوع آن در برنامه درسي مدارس ابتدايي از ديدگاه آموزگاران و كادر اجرايي انجام شد تا ازطريق طرح مسأله و lنگاه منتقدانه به تغيير برنامه موجود كمك كند. روش پژوهش پيمايشي و جامعه آماري آن آموزگاران و كادراجرايي مدارس ابتدايي شهرتهران درسال تحصيلي1401-1400 بود. حجم نمونه براساس جدول مورگان، 384 نفر تعيين كه به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. ابزارجمع آوري اطلاعات پرسشنامه پژوهشگرساخته بود. روايي محتوايي پرسشنامه با جمع آوري نظرات متخصصان و محاسبه دو شاخص روايي محتوايي (0.62 تا 1) CVR؛ (0.79تا1) CVIو روايي سازه با تحليل عاملي تأييدي بررسي ومورد تاييد قرار گرفت. پايايي پرسشنامه نيز با محاسبه آلفاي كرونباخ (0.70) بررسي و تاييد شد. داده هاي گردآوري شده در قالب جدول، نمودار و آزمون t تك نمونه اي، تحليل شد. نتايج نشان داد كه انواع خشونت نمادين با ماهيت هاي اجتماعي- فرهنگي، ايدئولوژيكي، اقتصادي، سياسي و غيرفيزيكي درحد بسيارزيادي دردوره ابتدايي رواج دارد و مي تواند ازطريق تمامي عناصر برنامه درسي اعمال شود. فراواني آن در محتواي برنامه درسي درحد بسيارزياد؛ در محيط اجرا، زمان آموزش، راهبردهاي ياددهي- يادگيري، روش هاي ارزشيابي و جواجتماعي مدرسه درحد زياد و دراهداف برنامه درسي، مواد و منابع آموزشي و معلم تا حدودي، شناسايي شد.