نقش علماي قم در مبارزه با بهائيت در سده اخير

«بهائيت» از جمله فرقه‌‌هاي انحرافي معاصر است كه علماي حوزه علميه قم در يك سده اخير، نقش محوري در مبارزه با آن داشته‌‌اند و با تبيين صحيح آموزه‌‌هاي ديني تا حدود زيادي از نشر و گسترش آن در جامعه مسلمين جلوگيريي كرده‌‌اند. اين جستار به بررسي نقش علماي قم در مبارزه با فرقه‌‌ انحرافي بهائيت دردوره معاصر پرداخته و با روش توصيفي-تحليلي و گردآوري مطالب به شيوه كتابخانه‌‌اي تهيه شده است. براساس يافته هاي پژوهش، مبارزه علماي قم با بهائيت در ابعاد مختلف با روش غير مستقيم و يا مستقيم توانسته است مواضع بهائيان را به خطر انداخته و مانع پيشروي هاي گمراه كننده اين فرقه در جامعه گردد. بررسي سير تحولات نشانگر آن است كه مواجهه علما در مبارزه يكنواخت نبوده و در سه دوره احيا، تثبيت و رشد حوزه با تطور همراه بوده است. مبارزه در مرحله احيا، با استفاده از ابزار فقه و تكيه بر مباحث اعتقادي است و در دوره تربيت، به مواجهه مستقيم تغيير يافت و به صورت مبارزه فرهنگي، اقتصادي و اجتماعي مطرح شد. در مرحله رشد و توسعه با تكيه بر مفاهيم سياسي مذهبي شيعه، مبارزه با بهائيت به لايه هاي عميق تر كشانده شد و از لحاظ كمي و نيز از لحاظ كيفي تغيير يافت و به تخصصي شدن روش مقابله انجاميد.