الزامات جامعه نخبگاني در تحقق تمدن نوين اسلامي (برپايه بيانات رهبر معظم انقلاب)

تحقق تمدن نوين اسلامي به عنوان آرماني ترين هدف نظام اسلامي، محققان تمدن ‌پژوه را واداشته تا هريك به فراخور معلوماتي كه دارند با طرح و بسط تحقيقات پيرامون اين فرايند، سهمي ايفا كنند. بر اين پايه، جهت‌دهي مطالعات تمدني به سمت وسويي كه بيشترين ره آورد را داشته باشد، امري ضروري است. نقش «جامعه نخبگاني» در آينده تمدني اسلام به عنوان يكي از مهم ترين پيشران هاي شتاب‌بخش در روند تحولات و حركت ‌هاي تمدني آن ‌گونه كه بايد روشن نيست و پرداختن به آن تا حدودي مغفول مانده و به ‌رغم جستجوهاي نگارنده تحقيقي مبسوط در اين زمينه يافت نشد. از سويي ديگر، نيك مي دانيم كه رهبر معظم انقلاب به عنوان يكي از دغدغه ‌مندان آتيه تمدن اسلامي، در بسياري از مناسبات، نخبگانِ گوناگون را محور بيانات باريك ‌انديشانه خويش قرار داده ‌اند و مواردي را به عنوان بايسته هاي نخبگاني مطرح ساخته ‌اند. ازاين‌رو، نوشته حاضر ضمن تأكيد بر گونه شناسي نخبگاني، مي كوشد با روش توصيفي-تحليلي به اين پرسش اصلي پاسخ دهد: برپايه بيانات رهبر معظم انقلاب جامعه نخبگاني با چه الزاماتي در مسير تحقق تمدن نوين اسلامي روبروست؟ مورد كاوي ها نشان مي دهد؛ ارتقاي معنويت، شتاب بخشي به حركت علمي، استقلال فكري، وحدت افزايي، دشمن‌شناسي، بصيرت افزايي، الگو سازي، گفتمان آزاد انديشي و قانون مداري عناصري نُه گانه هستند كه براي تحقق هدف يادشده، جامعه نخبگاني ملزَم به همسويي با آن‌هاست. در اين ميان، نقش «نخبگان سياسي» از ديگر گونه هاي نخبگاني برجسته تر است.